Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2021/379 Esas 2022/3183 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ... ile şikayetçi arasında alacak-verecek meselesi bulunduğu, şikayetçinin borcunu ödemeden başka bir şehre taşınması nedeniyle olay günü sanık ...'ın temyiz dışı sanıklar ile birlikte alacağını tahsil amacıyla Şanlıurfa İlinden Adıyaman İline geldikleri, şikayetçinin evine giderek kapıyı çaldıkları, şikayetçinin kapıyı açması üzerine temyiz dışı sanık ...'ın şikayetçiyi tutarak dışarıya çektiği, sanık ... ve temyiz dışı diğer sanıklar ile birlikte zorla araca bindirdikleri, araçta şikayetçiyi tehdit ettikleri, şikayetçinin araç kapısını açarak hareket halindeki araçtan inmeye çalıştığı, bu sırada gömleği ve atletinin yırtıldığı, 27.02.2014 tarihli muayene raporuna göre hayati tehlike geçirmeyecek şekilde yaralandığı, aracın biraz yavaşlaması üzerine şikayetçinin araçtan atlayarak yakınlarda bulunan ... Petrol adlı işyerine sığındığı, sanık ...'ın da temyiz dışı sanıklar ile birlikte şikayetçiyi takip ederek petrol istasyonunda buldukları, petrol istasyonu sahibi olan ve tanık olarak beyanları alınan ...'ın müdahalesi sonucu sanık ...'ın temyiz dışı sanıklar ile birlikte olay yerinden uzaklaştıkları olayda, şikayetçinin kolluk beyanları, yeminli tanık ...'ın tüm aşamalarda birbiri ile uyumlu ve şikayetçinin kolluk beyanlarını destekleyen anlatımları, doktor raporu ve tüm dosya kapsamı dikkate alındığında, sanık ...'ın üzerine atılı kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu birden fazla kişi ile birlikte cebir, tehdit veya hile ile gerçekleştirdiği anlaşılmakla, sanığın 5237 sayılı TCK.nın 109/2. maddesi gereğince cezalandırılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde aynı Kanun'un 109/1. maddesi ile mahkumiyet hükmü kurulması,
Kabul ve uygulamaya göre de;
Adli sicil kaydında yer alan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar mahkumiyet niteliğinde bulunmadığından, sanık hakkında kurulan hükümde, kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları irdelenerek hükmün açıklanmasının geri bırakılması hususunda bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak 6545 sayılı Yasanın 72. maddesi ile değişik ve suç tarihi itibariyle uygulanması mümkün olmayan CMK.nın 231. maddesinin 8. maddesine dayanılarak "CMK'nın 231. maddesinin /6-a-b-c fıkrasında düzenlenen şartlar birlikte oluştuğundan" bahisle yetersiz gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,       
Yasaya aykırı, sanık müdafinin  temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün  bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. ve 326/son maddeleri gereğince ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla BOZULMASINA, 22.02.2022  gününde oybirliğiyle karar verildi.