MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 30. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 05/11/2013
NUMARASI : 2013/175-2013/124

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 16.03.2011 gününde verilen dilekçe ile temliken tescil olmazsa tazminat; karşı davada ise davacı İ.. A.. v.d. vekili tarafından davalı A.. B.. aleyhine elatmanın önlenmesi, kal ve ecrimisil istenmesi üzerine yapılan muhakeme sonunda; asıl davada tapu iptali ve tescil talebinin reddine, karşı davada ise kal ve ecrimisil taleplerinin kabulüne dair verilen 05.11.2013 günlü hükmün Yargıtayca, duruşmalı olarak incelenmesi davacı-karşı davalı A.. B.. vekili tarafından istenilmekle, tayin olunan 23.09.2014 günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davacı-karşı davalı vekili Av. T.. O.. geldi, başka gelen olmadı. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelen tarafın sözlü beyanı dinlendi. Duruşmanın bittiği bildirildi. İş karara bırakıldı. Bilahare dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, Türk Medeni Kanununun 724. maddesine dayalı tapu iptali ve tescil isteğine ilişkindir.
Davacı, Hazineye ait olduğunu düşündüğü taşınmaza 1970 yıllarında gecekondu yaparak tapu tahsis belgesi için başvurduğunu, daha sonra taşınmazdaki gecekonduyu yıkarak 1980 yıllarında dava konusu binayı yaptığını, imar uygulamasıyla taşınmazın dava dışı Rüstem adına tescil edilerek tapu kaydına binanın kendisine ait olduğuna dair şerh verildiğini, taşınmazın TMK’nın 724. maddesine konu edilmemesi için davalılara muvazaalı olarak satış yoluyla devredildiğini, bina değerinin zemin değerinden fazla olduğunu ileri sürerek, .. parsel sayılı taşınmazın adına tescilini ikinci kademede bina bedelinin davalılardan tahsilini istemiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlar, karşı davalarında ise malik oldukları .. parsel sayılı taşınmaza davacı-karşı davalının kaçak bina yapmak suretiyle haksız elattığını ileri sürerek, binanın kal’ini ve şimdilik 5.000 TL ecrimisilin tahsilini istemişlerdir.
Mahkemece, asıl davada tapu iptali ve tescil isteminin reddine, karşı davada masraflar davacıya ait olmak üzere dava konusu binanın kal"ine, 5.000 TL ecrimisil bedelinin davacı-karşı davalı A.. B..’dan tahsili ile davalı-karşı davacı tarafa verilmesine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı-karşı davalı A.. B.. vekili temyiz etmiştir.
1-Yapılan yargılamaya, toplanan deliller ve tüm dosya içeriğine göre temliken tescil isteminin reddine dair verilen karar doğru olduğundan, davacı-karşı davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-6100 sayılı HMK’nın 26. maddesi gereğince hakim tarafların iddia ve savunmaları ile bağlı olup ondan fazlasına veya başka bir şeye hüküm veremez.
Asıl davada ikinci kademede tazminat isteminde de bulunulmasına rağmen mahkemece, bu istem hakkında olumlu veya olumsuz bir karar verilmemiş olması doğru görülmemiştir.
3-İcra ve İflas Kanununun 30. maddesi hükmü gereğince bir işin yapılmasına dair olan ilamın icra müdürlüğüne verilmesi üzerine borçluya bir icra emri gönderilerek ilamda gösterilen süre içinde ve eğer süre verilmemişse işin mahiyetine göre başlama ve bitirme zamanları tayin edilerek icra müdürlüğü tarafından o işin yapılması emredilir. Borçlu emir gereğini yerine getirmezse lazım gelen masraf icra müdürü tarafından bilirkişiye hesaplattırılarak ayrıca bir hüküm gerekmeksizin bu masraf borçludan tahsil edilir.
Somut uyuşmazlıkta, karşı davadaki kal isteminin kabulüne karar verilirken taşınmazın tapu kaydında “Üzerinde A.. B..’ın binası var” muhdesat şerhi bulunmasına rağmen, muhdesat bedelini karşı davalıya ödenmek üzere zemin sahibine depo ettirmeden istemin kabulü doğru olmadığı gibi ilamın kal hakkındaki giderlerine ilişkin kısmının infazı, ilamın infazı sırasında ve icra müdürüne ait bir iş olmasından dolayı İİK’nın 30. maddesi hükmü gözardı edilerek 22 parseldeki binanın kal giderlerinin davacı-karşı davalıdan alınmasına karar verilmesi de doğru değildir.
Diğer taraftan karşı davadaki ecrimisil isteminin kabulüne ilişkin hükme gelince; bir taşınmazın maliki taşınmazını haksız ve kötüniyetli olarak kullanana karşı ecrimisil isteminde bulunabilir. Bu kullanım haklı bir nedenden veya kötüniyetli olarak gerçekleşmemesi halinde ecrimisil istenemez. Davaya konu olayda, davacı-karşı davalı 22 parseldeki yapıyı tapunun beyanlar hanesindeki muhdesat şerhine dayanarak kullanmaktadırlar. Bu nedenle, haksız ve kötüniyetli bir kullanımı bulunmadığından ecrimisil isteminin kabulüne karar verilmesi de doğru görülmemiş, tüm bu sebeplerden dolayı hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenle davacı-karşı davalı A.. B.. vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine; (2) ve (3) numaralı bentler uyarınca kabulü ile hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin yatırılan temyiz harcının yatırana iadesine, 1.100,00 TL Yargıtay duruşma vekalet ücretinin davalı-karşı davacılardan alınarak davacı-karşı davalı A.. B..’a verilmesine, 23.09.2014 tarihinde oy birliği ile karar verildi.