17. Hukuk Dairesi Esas No: 2013/15964 Karar No: 2015/2664 Karar Tarihi: 12.02.2015
Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/15964 Esas 2015/2664 Karar Sayılı İlamı
17. Hukuk Dairesi 2013/15964 E. , 2015/2664 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü: Davacılar vekili; davalının trafik sigortacısı olduğu aracın karıştığı çift taraflı trafik kazasında yol kenarında yaya olarak bulunan müvekkillerinin müşterek çocuğu ..."nın vefat ettiğini, müvekkillerinin ..."nın desteğinden yoksun kaldığını belirterek fazlaya ilişkin haklarını saklı kalmak kaydıyla davacı baba için 10.000,00 TL, davacı anne için 10.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının dava tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davacılar vekili daha sonra ıslah dilekçesi ile talebini davacı baba için 37.667,69 TL, davacı anne için 88.627,18 TL olarak ıslah etmiştir Davalı vekili; davadan önce başvuruda bulunulmadığını, kusur-hasar miktarı belirlendikten sonra poliçe limitleri dahilinde kalan kısma itirazları olmadığından geçmişe yönelik faiz, vekalet ücreti ve yargılama giderlerinden sorumlu tutulmamaları gerektiğini savunmuştur. Mahkemece; iddia, savunma, toplanan kanıtlara ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile davacı ... için 37.667,69 TL, davacı ... için 88.627,18 TL destekten yoksun kalma tazminatının dava tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir. Trafik kazasına karışan davalı şirkete sigortalı araç özel otomobil olup, ticari niteliği bulunmamasına göre uygulanabilecek faiz oranı yasal faizdir. Bu nedenle mahkemece hükmedilen tazminata avans faiz işletilmesine karar verilmesi doğru olmayıp bozma nedeni ise de; bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK’nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK’nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün (1) numaralı bendinde yer alan “avans” ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine “yasal” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 12.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.