MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5187 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığa gerekçeli karar tebliğinin MERNİS’te kayıtlı olan adresine doğrudan 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre yapılması usulsüz ve tebligat bu nedenle geçersiz olmakla sanığın yokluğunda kurulan hükme ilişkin temyiz süresinin başlamadığı ve sanık müdafinin 29/06/2016 havale tarihli dilekçesi kanun yoluna başvurma iradesini içermekle temyiz talebinin süresinde olduğu; eski hale getirme istemiyle birlikle temyiz talebinde de bulunulması halinde 5271 sayılı CMK"nin 42. maddesine göre; inceleme merciinin Yargıtay"ın ilgili dairesi olduğu cihetle; Mahkemenin 01/07/2016 tarihli ek karar ile verdiği eski hale getirme talebinin kabulüne ilişkin ek kararın hukuken geçersiz olduğu anlaşılmakla, 01/07/2016 tarihli ek karar kaldırılarak Mahkemenin 26/06/2014 tarihli asıl kararına yönelik yapılan incelemede;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığa yapılan duruşma davetiyesinde 5271 sayılı CMK’nin 195. maddesindeki ihtarat yazılmışsa da tebligatın, 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre doğrudan sanığın MERNİS’te kayıtlı adresine yapılması usule aykırı olmakla tebligat geçersiz olduğundan sanığa usulüne uygun duruşma davetiyesi tebliğ edilmeksizin yokluğunda hüküm kurulmak suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Kabule göre de,
7188 sayılı Kanunla değişik 5271 sayılı CMK"nin 251/1. maddesi ile; sadece adli para cezasını ve üst sınırı iki yıl veya üst sınırı iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda “basit yargılama usulü”nün uygulanması mümkün hale getirilmiş, aynı Kanunla Ceza Muhakemeleri Kanunu’na eklenen Geçici 5/(1)-d maddesinde ise; 01/01/2020 tarihi itibarıyla “...kovuşturma evresine geçilmiş, hükme bağlanmış veya kesinleşmiş...” dosyalarda seri muhakeme usulü ile basit yargılama usulünün uygulanmayacağı düzenlenmiş ise de,
Anayasa Mahkemesi’nin 14/01/2021 tarihli ve 2020/81 Esas, 2021/4 Karar sayılı ve 25/06/2020 tarihli 2020/16 E. 2020/33 K. sayılı kararları ile yukarıda anılan geçici 5/1-d maddesinde yer alan “...kovuşturma evresine geçilmiş, hükme bağlanmış...” ibarelerinin, aynı bentte yer alan “Basit yargılama usulü” yönünden Anayasa’nın 38. maddesine aykırı olduğuna ve iptaline karar verilmesi karşısında, mahkemece sanık lehine sonuç doğurabilecek nitelikteki “basit yargılama usulünün” uygunlama şartları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi mecburiyeti,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN tebliğnameye uygun olarak 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 27/04/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.