Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2014/1711 Esas 2014/14838 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/1711
Karar No: 2014/14838
Karar Tarihi: 09.04.2014

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2014/1711 Esas 2014/14838 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararına göre, tekerrüre esas alınan ilamların birden fazla gösterilmesi durumunda, tekerrüre esas alınacak ilamın infaz aşamasında dikkate alınabileceği belirtilmektedir. Ancak, denetim süresi belirleme ve uzatma görevinin hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olduğu unutulmuştur. Bu nedenle, hüküm bozulmuş ve düzeltilerek onanmıştır. Kararda, mükerrir olan sanık hakkında TCK'nin 58/7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimi ve cezanın infazı sonrası denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağı belirtilmiştir. Kanun maddeleri: 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik ve Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 108. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 58/7. maddesi, 5320 sayılı Yasa, 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 322. maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2014/1711 E. , 2014/14838 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyetine dair
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Uyap kayıtlarında O yer Cumhuriyet savcısının temyiz talebinin 27/02/2012 tarihinde elektronik ortamda havale edildiğinin anlaşılması karşısında, temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan temyiz incelemesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 12.02.2013 gün ve 2012/13-1438 Esas, 2013/53 sayılı kararına göre; tekerrüre esas alınan ilamların kararda birden fazla gösterilmesi durumunda, tekerrüre esas alınacak ilamın infaz aşamasında dikkate alınabileceği belirtilmekle bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik ve Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 108. maddesinin 4, 5 ve 6. fıkralarına göre, denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevinin, hükmü veren mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olduğu gözetilmeden, mahkûmiyet hükmünde, mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58/7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının belirtilmesi ile yetinilmesi gerekirken, denetimli serbestlik süresinin de belirlenmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK"un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının tekerrür uygulamasına ilişkin paragrafındaki "1 yıl süre ile" ibaresinin hükümden çıkarılması ve diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.