MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I) Sanıklar ... ve ..."nün yakınanlar ... ve ..."ya karşı gerçekleştirdikleri hırsızlık suçları bakımından yapılan incelemede;
Her ne kadar, diğer sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesi ile iki kez uygulama yapılmış görünüyorsa da; ilk uygulamanın sanık ... ile birlikte sanık ... hakkında yapıldığının ve "..." olarak yazılmasının yazım hatası olduğunun, sanık ... hakkında da 53/1 maddesinin uygulanmasına karar verildiğinin ve bu hatanın mahallinde giderilmesi mümkün olduğunun kabulüyle yapılan incelemede;
Sanıkların eylemlerinin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-e maddesine uyduğu halde, hatalı nitelendirme ile yazılı şekilde aynı yasanın 141/1. maddesi ile uygulama yapılarak eksik ceza tayin edilmesi; Burhaniye Ağır Ceza Mahkemesi"nin 28/04/1998 tarih ve 1997/215 Esas, 1998/49 Karar sayılı ilamı ile sanık ... hakkında yağma suçundan verilen hapis cezasına ilişkin ilamın 16/11/1998 tarihinde kesinleşip, 08/05/2004 tarihinde infaz edildiği, sanığın 5237 sayılı TCK"nın 58/2-b maddesinde yazılı 3 yıllık süre içerisinde yeniden suç işlediği anlaşılmakla, sanık ... hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi; aleyhe temyiz olmadığından bozma nedenleri yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması;
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafiileri ile üst Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından "TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmasına" ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine "53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanıkların mahkum oldukları hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmalarına"" tümcesinin eklenmesi suretiyle, eleştiriler dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA;
II)Sanık ..."ın yakınanlar ... ve ..."ya karşı gerçekleştirdiği hırsızlık suçları bakımından yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Sanığın eylemlerinin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-e maddesine uyduğu halde, hatalı nitelendirme ile yazılı şekilde aynı yasanın 141/1. maddesi ile uygulama yapılarak eksik ceza tayin edilmesi;
2)Hükümden sonra, 08.02.2008 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasa’nın 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesi uyarınca ve bu maddenin 6. fıkrasına 25.07.2010 tarihinde yürürlüğe giren 6008 sayılı Yasanın 7. maddesi ile eklenen cümle de gözetilerek; hükmolunan cezanın tür ve süresine göre sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması;
Bozmayı gerektirmiş, üst Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 24/01/2013 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.