Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/12246 Esas 2019/4120 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat sanıklar ... ve ... müdafii

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Mahkemenin hükümle birlikte “sanıklar ... ve ... hakkında, sanıklar ... ve ..."ın katılan ..."a yönelik kasten yaralama suçuna iştirakları yönünden geriğinin takdir ve ifası için Ilgın Cumhuriyet Başsavcılığına suç duyurusunda bulunulmasına” karar verdiği, bu hususun sanıklar ... ve... müdafiince temyize konu edildiği anlaşılmış ise de; suç duyurusunda bulunulmasına dair kararın temyize tabi incelenecek bir hüküm niteliği taşımadığından, dosyanın incelenmeksizin mahal mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) Sanıklar ... ve ... hakkında ...’ya yönelik mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesi uygulanmamış ise de, hak yoksunluğu kasıtlı suçtan verilen hapis cezasının kanuni sonucu olup Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilerek infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre o yer Cumhuriyet savcısı ile sanık müdafiilerinin temyiz itirazının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
3) Sanıklar ... ve ... hakkında ...’a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Sanıkların eylemleri ile katılanı yaralaması sonucu yaşamsal tehlike, sabit iz ve kemik kırığı sonuçları birlikte gerçekleştiğinden, sanıkların en ağır cezayı gerektiren sonuçtan dolayı bir defa cezalandırılması gerekmekte olup, 5237 sayılı TCK"nin 86/1. maddesinin uygulanmasından sonra TCK"nin 86/3-e, 87/1-c-d. ve 87/1-son. maddelerinin uygulanması ile yetinilmesi gerekirken, TCK’nin 86/1 ve 86/3-e maddelerinden sonra uygulama yeri bulunmayan TCK"nin 87/3. maddesi ile artırım yapılmak suretiyle fazla ceza tayini,
b) Sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan ilam olarak hükümde gösterilen “Ilgın Asliye Ceza Mahkemesinin 2006/74-285 E.K sayılı 4 Yıl 2 Ay hapis cezasına ilişkin, 06.03.2012 kesinleşme tarihli” ilamın güncel adli sicil kaydında ve dosya içinde bulunan adli sicil kaydında yer almadığı anlaşılmakla, sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilamın, esas ve karar numaraları ile kesinleşme tarihinin tereddüde mahal bırakmayacak şekilde hükümde gösterilmesinde zorunluluk bulunması,
c) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden hukuki durumun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafii ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, 28.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.