Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2021/2104 Esas 2021/5217 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/2104
Karar No: 2021/5217
Karar Tarihi: 18.05.2021

Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2021/2104 Esas 2021/5217 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, babasına ait bankamatik kartını kullanarak hesapta bulunan paraları alıp uhdesinde tuttuğu ve bunun sonucunda kardeşine yönelik güveni kötüye kullandığı iddiasıyla asliye ceza mahkemesinde yargılandı. Mahkeme, sanığın beraatına karar verdi. Ancak, katılan vekili, suçun unsurlarının oluştuğunu ve sanığın mahkumiyetine hükmedilmesi gerektiğini savundu. Yargıtay, yapılan yargılamaya ve delillere uygun olarak mahkemenin beraat kararının isabetli olduğunu ve temyiz itirazlarının reddedilmesi gerektiğini belirterek, hükümlerin onayını kararlaştırdı.
Kanun maddeleri: CMK'nın 223/2-a maddesi (Güveni kötüye kullanma suçu)

(Kapatılan)15. Ceza Dairesi 2021/2104 E. , 2021/5217 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : CMK"nın 223/2-a maddesi gereğince beraat

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşüldü;
Sanığın vefat eden babasına ait bankamatik kartını elinde bulundurduğu, hesapta bulunan paraları alarak uhdesinde tuttuğu, bu şekilde kardeşi olan katılan ..."e yönelik güveni kötüye kullandığı iddia edilen somut olayda; sanığın aynı zamanda vefat eden babasına ait hesaba para yatırıp kredi borçlarını ödediği, ölüm nedeniyle suça konu mal varlığı üzerinde iştirak halinin söz konusu olduğu, sanığa yüklenen güveni kötüye kullanma suçunun unsurlarının oluşmadığı gerekçelerine dayanan mahkemenin beraat hükmünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; katılan vekilinin atılı güveni kötüye kullanma suçunun unsurlarının oluştuğu ve beraat yerine mahkumiyete hükmedilmesi gerektiğine yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin ONANMASINA, 18/05/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.