Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/12673 Esas 2014/2226 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/12673
Karar No: 2014/2226
Karar Tarihi: 31.01.2014

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/12673 Esas 2014/2226 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın taksirle yaralama suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm, trafik kazası sonucu yaralanan mağdurun anne ve babasının şikayetinden vazgeçmeleri sonrasında bozulmuş ve sanık hakkındaki dava düşmüştür. Kararda TCK'nın 89/1, 62/1, 52/2-4, 53/6 maddelerine atıfta bulunulmuştur. TCK'nın 89. maddesi uyarınca taksirle yaralama suçu düzenlenmiştir ve aynı madde ile şikayete tabi olduğu belirtilmiştir. Kanun maddesinin 5. fıkrası ise bilinçli taksir durumunu istisna etmektedir. Kararda ayrıca, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi ile sanık hakkındaki hükümün bozulmasına karar verilmiştir. CMK'nın 223. maddesi ise düşme kararına ilişkin düzenlemeler içermektedir.

12. Ceza Dairesi 2013/12673 E. , 2014/2226 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 62/1, 52/2-4, 53/6. maddeleri
gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın üzerine atılı taksirle yaralama suçu TCK"nın 89. maddesinde hükme bağlanmış olup aynı maddenin 5. fıkrası gereğince 1. fıkrası kapsamı dışında bulunan bilinçli taksir hali hariç şikayete tabi olduğu, yargılama konusu trafik kazası nedeniyle yaralanan 2006 doğumlu mağdurun anne ve babası olan ve şikayetten vazgeçme yetkisi bulunan katılanların hükümden sonra, temyiz aşamasında 05.03.2013 havale tarihli dilekçeleriyle şikayetten vazgeçtiklerini beyan ettikleri, sanığın da yargılama aşamasında 20.06.2012 tarihinde alınan beyanında katılanların şikayetten vazgeçmeleri durumunda şikayetten vazgeçmeyi kabul ettiğini beyan ettiği dikkate alındığında, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, sanığın hakkındaki davanın TCK"nın 73/4. ve CMK"nın 223. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE, 31.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.