Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/21113 Esas 2018/12506 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet, direnme

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un geçici 10. maddesindeki, bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlarla ilgili Yargıtay ceza daireleri tarafından verilen bozma kararlan üzerine mahkemelerce verilen direnme kararlarının, kararına direnilen daireye gönderileceğine, dairenin, mümkün olan en kısa sürede direnme kararını inceleyerek yerinde görürse kararını düzelteceğine; görmezse dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna göndereceğine ilişkin düzenleme karşısında, Dairemizin bozma kararına Yerel Mahkemece verilen direnme kararı üzerine Dairemize gönderilen dosya yeniden okunarak gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 30/10/2007 tarihli ve 2007/4-200 esas, 2007/219 sayılı ilâmında belirtildiği üzere, uzlaştırma kurumu her ne kadar 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun 253 ve 254. maddelerinde hüküm altına alınarak usul hukuku kurumu olarak düzenlenmiş ise de, fail ile devlet arasındaki ceza ilişkisini sona erdirmesi bakımından maddi hukuka da ilişkin bulunması nedeniyle yürürlüğünden önceki olaylara uygulanabileceği, bu uygulamanın sadece görülmekte olan davalar bakımından geçerli olmayacağı, 5237 sayılı Kanun"un 7/2. maddesindeki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." şeklinde düzenleme karşısında, kesinleşen hükümlerde de uzlaşma hükümlerinin uygulanması gerektiği anlaşılmıştır.
02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinde uzlaştırmaya ilişkin kapsamlı değişiklikler yapılmış, Cumhuriyet savcısı ya da mahkeme tarafından uzlaştırma yapılması uygulaması sona ermiş, uzlaştırmayla ilgili işlemler, Cumhuriyet başsavcılıkları bünyesinde oluşturulan uzlaştırma bürosu tarafından görevlendirilecek olan konusunda eğitimli uzlaştırmacılara bırakılmıştır. Her ne kadar uzlaştırma usul hukuku kurumu olarak düzenlenmiş ise de, fail ile devlet arasındaki ceza ilişkisini sona erdirmesi bakımından maddi hukuka da ilişkin bulunması nedeniyle yürürlüğünden önceki olaylara uygulanabilecektir. Bu açıklamalar birlikte değerlendirildiğinde ve uzlaştırmanın hukuki niteliği nazara alındığında, 6763 sayılı Yasayla getirilen uzlaştırma bürosuna ve büro tarafından görevlendirilecek olan konusunda eğitimli uzlaştırmacılara ilişkin düzenlemelerin, sanık lehine olduğu dikkate alınıp uzlaştırmadan beklenen toplumsal fayda da nazara alındığında, anılan düzenlemelerin yürürlüğünden önceki olaylara da uygulanması gerekmektedir.
Bu açıklamalar karşısında; dosya içeriği ve Dairemizin kararındaki gerekçeye göre Seydişehir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 03.07.2017 tarih ve 2017/159 esas 2017/216 sayılı direnme kararı yerinde görülmediğinden, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un geçici 10. maddesi gereğince direnme konusunda karar verilmek üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna GÖNDERİLMESİNE, 26.06.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.