Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2013/656 Esas 2013/9855 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/656
Karar No: 2013/9855
Karar Tarihi: 16.4.2013

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2013/656 Esas 2013/9855 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi         2013/656 E.  ,  2013/9855 K.

    "İçtihat Metni"

    ... vekili Avukat ... ile Finansbank vekili Avukat ... aralarındaki alacak davası hakkında ... Tüketici Mahkemesinden verilen 20.7.2012 gün ve 160-351 sayılı hükmün taraflar avukatları tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

    KARAR

    Davacı; 26/10/2009 tarihinde 90,000 TL tutarında konut kredisi kullandığını belirterek, kredi sözleşmesi uyarınca değişik adlar altında kendisinden tahsil edilen toplam 2.975 TL’nin faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
    Davalı; davanın reddini dilemiştir.
    Mahkemece; davanın kısmen kabul ve kısmen reddi ile 1.525,32 TL dava tarihinden itibaren yürütülecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm her iki tarafça temyiz edilmiştir.
    4.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2012 tarihinden itibaren 1.690.00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 1.690 TL’yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının ve 5236 sayılı HMK"nın 426.maddesi gereğince de davalı tarafın temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin davacının ve davalının temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
    SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenle her iki tarafın temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde taraflara iadesine, 16.4.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.