Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/15578 Esas 2015/2466 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

Davacı vekili, müvekkilinin yolcu olarak bulunduğu davalıya trafik sigortalı aracın karşı yönden gelen otobüsle çarpışması neticesinde aracın sürücüsü olan babası ... ile annesi ..."ın yaşamını yitirdiğini, müvekkilinin kaza tarihinde 9 aylık bir bebek olup annesinin desteğinden yoksun kaldığını ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 75.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının temerrüt tarihinden itibaren reeskont faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş; birleşen davada da, müvekkilinin annesinin desteğinden yoksun kalma tazminatı olarak fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 37.500,00 TL"nin temerrüt tarihinden itibaren reeskont faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş; 03/10/2012 tarihli ıslah dilekçesiyle tazminat talebini toplam 150.000,00 TL"ye yükselttiklerini bildirmiştir.
Davalı vekili, sigortalının kusuru oranında ve poliçe limitiyle sınırlı olmak üzere gerçek zarardan sorumlu olduklarını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, asıl dava yönünden davanın ve ıslah dilekçesinin kabulü ile; 75.000,00 TL"nin dava tarihinden, 37.500,00 TL"nin ıslah tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline; birleşen dava yönünden ise davanın kabulü ile 37.500,00 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1- Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
Mahkemece, bilirkişi ..."den alınan 07/09/2012 tarihli rapora taraf vekillerince itiraz edilmesi üzerine bilirkişi ..."den alınan 28.11.2012 günlü rapor ile 21.02.2013 günlü ek rapora dayanılarak hüküm kurulmuştur.
Karara esas alınan hesaplama Hukuk Genel Kurulu"nun 1989/4-586 esas, 1990/199 sayılı kararı ve Dairemizin yerleşik içtihatlarına uygun değildir. Bu itibarla, Dairemizin yerleşik kriterlerine uygun olarak Population Masculine Et – Feminine (PMF 1931) Tablosu esas alınarak müteveffa annenin muhtemel yaşam süresi ile davacı küçüğün destek süresinin belirlenerek yeniden yapılacak hesaplama doğrultusunda tazminata hükmedilmesi gerekirken CSU 1980 Kadın ve Erkek Mortalite tablosu verilerine dayanılarak düzenlenen rapora istinaden hüküm kurulması doğru değildir.
3-Davacının aynı olayda vefat eden, aracın sürücü ve işleteni olan babasının ölümü nedeniyle destekten yoksun kalma tazminatı talebi bulunmamasına rağmen 6100 sayılı HMK 26.maddesi hükmünün gözardı edilerek talep sonucundan fazlasına karar verilmesi de doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) ve (3) nolu bentlerde açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 10/02/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.