Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/20340 Esas 2015/32358 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, çocuk yardımı, genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde, müvekkilinin davalı iş yerinde 2001- 18.08.2012 tarihleri arasında bahçıvan olarak çalıştığını, iş akdinin emeklilik sebebiyle sona erdiğini iddia ederek, kıdem tazminatı, çocuk yardımı, fazla çalışma ve genel tatil ücret alacaklarının davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili dilekçesinde özetle, davacının emekli olduğunu ve kendi isteği ile işten ayrıldığını, fazla çalışma yapmadığını, genel tatillerde çalışmadığını, ödenmemiş alacağı bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlara ve bilirkişi raporuna dayanılarak, kıdem tazminatı hakkında karar verilmesine yer olmadığına, fazla mesai talebinin kısmen kabulüne, genel tatil ve çocuk yardımı taleplerinin reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı uyuşmazlık konusudur. Dosya kapsamında dinlenen davacı ve davalı tanık beyanlarından, davalı işyerinde yemek molası dışında günde 2 defa 15’er dakikalık olmak üzere toplam 30 dakika çay molası verildiği anlaşılmaktadır. Hükme esas bilirkişi raporunda çay molası dikkate alınmamış ve haftalık 3 saat fazla mesai yaptığı kabul edilmiştir. Ancak çay molası ara dinlenmesi düşünüldüğünde haftalık 45 saatlik çalışma süresini aşan fazla çalışmanın gerçekleşmediği anlaşıldığından, davacının fazla mesai ücreti talebinin reddi yerine kabulü hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 16.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.