Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1-2-d-3-a, 62/1, 52/2-4. maddeleri
gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü gece saatlerinde yol şerit çizgisinin bulunduğu, bölünmüş, tek yönlü yolda, sanık yönetimindeki kamyonet ile seyir halindeyken, kavşaklarda hızını azaltmaması nedeniyle, karşıdan karşıya geçmek isteyen 1937 doğumlu katılan yayaya çarparak yaşamını tehlikeye sokacak, yüzde sabit iz ve iyileşmesi olanağı bulunmayan hastalık niteliğinde olacak şekilde yaralandığı olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın kusura, lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2- TCK"nın 89/2-d-e ve TCK"nın 89/3-a madde ve bentlerinin ayrı ayrı ihlali durumunda bu hususun meydana gelen zararın ağırlığı nedeniyle temel ceza tayinininde dikkate alınması gerektiği ve anılan madde gereğince bir kez arttırım yapılması gerekirken, yazılı şekilde TCK’nın 89/2-d-e ve 89/3-a bentleri gereğince iki kez arttırım yapılması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak,yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olmakla, "amaç ve saiki"" ibaresi ile mahkemenin takdiri de gözetilerek, hükmün 2,3,4,6,7. paragrafları hükümden çıkartılarak yerine, “katılanın yaşamını tehlikeye sokacak yüzde sabit iz ve iyileşmesi olanağı bulunmayan hastalık niteliğinde olacak şekilde yaralandığı anlaşılmakla, sanığa hükmolunan cezada 5237 sayılı TCK’nın 89/3-a maddesi uyarınca bir kat arttırım yapılarak sanığın 200 tam gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, Sanığın duruşmadaki
hal ve tutumu lehine taktiri indirim sebebi olarak kabul edilerek cezasının TCK 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılarak sanığın 166 tam gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, sanığın sosyo ekonomik durumu ve paranın satın alma gücü ve sanığa verilen 166 tam gün adli para cezasının TCK 52/2 maddesi gereğince günlüğü taktiren 20,00 TL den para cezasına çevrilerek sanığın 3.320,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, sanığa verilen 3.320,00 TL adli para cezasının TCK 52/4 maddesi gereğince birer ay ara ile olmak üzere 24 eşit taksit halinde ödenmesine, taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsi edilmesine ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine bu durumun sanığa ihtarına” paragrafının ilave edilmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.