Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/5589 Esas 2020/10922 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/5589
Karar No: 2020/10922
Karar Tarihi: 04.11.2020

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/5589 Esas 2020/10922 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verdiği suça sürüklenen çocuğun, karar temyiz edildiğinde adresine yapılan tebligatın usulsüz olduğu ve öğrenme üzerine yapılan temyiz talebinin süresinde olduğu sonucuna vararak kararı bozdu. 765 sayılı TCK'nın 491/1-son, 522, 55/3, 102/3, 104/2. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 143, 31/3, 66/1-d, 66/2. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu, zamanaşımı bakımından 5237 sayılı TCK'nın daha lehe olduğunu belirtti. Suç için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Yasanın 66/1-d ve 66/2. maddelerinde öngörülen 10 yıllık asli dava zamanaşımının karar tarihi olan 17/10/2007 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş olduğu belirtildi. Suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşürülmesi kararlaştırıldı.
Mahkeme kararında geçen kanun maddeleri:
- 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 491/1-son maddesi
- 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 522. maddesi
- 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 55/3 maddesi
- 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 102/3 maddesi
- 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 104/2 maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 143. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 31/3 maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-d maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/2. maddesi

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2020/5589 E. , 2020/10922 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Suça sürüklenen çocuğun yokluğunda verilen kararın savunmasında bildirdiği adres dışında başka bir adrese tebliğe çıkarıldığı, tebliğ edilememesi üzerine aynı adrese Tebligat Kanununun 35. maddesi uyarınca tebliğe çıkarılarak kesinleştirildiğinin anlaşılması karşısında; suça sürüklenen çocuğun adresine yapılan tebligatın usulsüz olduğu, öğrenme üzerine yapılan temyiz talebinin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Suça sürüklenen çocuğun eylemine uyan 765 sayılı TCK"nın 491/1-son, 522, 55/3,102/3, 104/2. maddelerinin ve hükümden sonra 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın aynı suça uyan 142/1-b, 143, 31/3, 66/1-d, 66/2. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu, anılan Yasanın 7/2, 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddeleri ışığında, zamanaşımı bakımından 5237 sayılı TCK"nın daha lehe olduğu ve bu suç için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Yasanın 66/1-d ve 66/2. maddelerinde öngörülen 10 yılllık asli dava zamanaşımının, karar tarihi olan 17/10/2007 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ...’nın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi uyarınca zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 04/11/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.