Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/15462 Esas 2018/713 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/15462
Karar No: 2018/713
Karar Tarihi: 19.02.2018

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/15462 Esas 2018/713 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı bankadan aldığı ticari nakit, işletme, araç ve KOBİ destek kredileri nedeniyle haksız olarak dosya masrafı adı altında komisyon, kredi tahsis ücretleri kesildiğini iddia ederek bu kesilen miktarın tahsilini talep etmiştir. Davalı banka ise sözleşme serbestisi gereğince bu ücretlerin tarafların mutabakatıyla belirlendiğini savunmuştur. Mahkeme, taraflar arasındaki tip sözleşmelerde davacı aleyhine konulan masrafların genel işlem koşulu niteliğinde olacağından, davalı bankanın bu ücretleri iade etmesi gerektiğine karar vermiştir. Ancak, taraflar tacir olduğu ve uyuşmazlık ticari nitelikteki kredi ilişkisinden kaynaklandığı için genel işlem koşullarının uygulanması her somut olayın özelliğine göre daha dikkatli değerlendirilmesi gerektiği belirtilerek karar bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu'nun 18/2 maddesi
- 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 20 ila 25. maddeleri
19. Hukuk Dairesi         2016/15462 E.  ,  2018/713 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabul, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

    - K A R A R -

    Davacı vekili, davacının davalı bankadan farklı tarihlerde kullandığı ticari nakit, işletme, araç ve KOBİ destek kredileri nedeniyle haksız olarak dosya masrafı adı altında komisyon, kredi tahsis ücretleri kesildiğini, sözleşmelerde yer alan bu maddelerin haksız şart niteliğinde olduğunu ileri sürerek kesilen miktarın şimdilik 6.852,62 TL’sinin kesinti tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, taraflar tacir olup, davanın da ticari kredi sözleşmesinden kaynaklandığını, sözleşme serbestisi gereğince komisyon bedeli ve diğer hususların tarafların mutabakatı ile belirlendiği belirterek davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, taraflar arasındaki tip sözleşmelerde davacı aleyhine konulan muhtelif masraflar, komisyon ücreti, kredi tahsis ücreti gibi kalemlerin genel işlem koşulu niteliğinde olup yazılmamış sayılacağı, bu sebeple davalı banka tarafından iadesi gerektiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile davalı bankaca yapılan kesintilerin davalı temerrüde düşürülmediğinden dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
    Mahkemenin de kabulünde olduğu üzere uyuşmazlık ticari nitelikteki kredi ilişkisinden kaynaklanmakta olup, tüketici yasası kapsamı dışındadır. Mahkemece taraflar arasındaki sözleşme tip sözleşme olarak kabul edilerek bu sözleşmede davacı yan aleyhine konulan muhtelif masraflar, erken kapama komisyon ücreti, dosya masrafı gibi kalemlerin genel işlem koşulları uyarınca yazılmamış sayılması gerektiği belirtilmiş ise de taraflar tacir olup 6102 sayılı TTK’nun 18/2 maddesi uyarınca her tacirin ticaretine ait bütün faaliyetlerinde basiretli iş adamı gibi hareket etmesi gerekir. Her ne kadar 6098 sayılı TBK’nun 20 ila 25. maddeleri arasında düzenlenmiş olan genel işlem koşullarına ilişkin hükümler tacirler yönünden de uygulanabilirse de TTK 18/2. maddesi hükmü karşısında tacirler bakımından genel işlem koşullarının uygulanıp değerlendirilmesinde her somut olayın özelliğine göre daha dikkatli davranılması gerekmektedir.
    Bu açıklamalar karşısında somut olayın değerlendirilmesine gelince, davalı bankanın müşterilerine kullandırmış olduğu ticari kredi nedeniyle erken kapama komisyon ücreti, dosya masrafı, kredi tahsis ücreti gibi giderleri sözleşme hükümlerine dahil etmesi ticari kredi sözleşmesinin niteliği göz önüne alındığında genel işlem koşullarına aykırılığı teşkil edecek bir hususun bulunmadığı anlaşıldığından, mahkemenin bu sözleşme hükümlerinin genel işlem koşullarına aykırı olduğu yönündeki görüşünde bir isabet bulunmamaktadır. Bu nedenle mahkeme hükmü doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
    SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde davalıya iadesine, 19/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.