Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/18505 Esas 2014/2123 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/18505
Karar No: 2014/2123
Karar Tarihi: 30.01.2014

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/18505 Esas 2014/2123 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiş, ancak mağdurun vazgeçme yetkisi olduğu ve vazgeçme beyanı sonrasında hükmün bozulması gerektiği belirtilerek hüküm bozulmuş ve sanık hakkındaki dava düşmüştür. TCK'nın 89/1-3-b, 62/1, 52/2-4, 53/6 maddeleri ve CMK'nın 223 ve 321 maddeleri uygulanmıştır.
TCK'nın 89/1-3-b maddesi, taksirle yaralama suçunun cezasını belirlerken, 62/1 maddesi dava şartlarını, 52/2-4 maddesi ise taksirin bilinçli olup olmadığını belirler. 53/6 maddesi ise soruşturma ve kovuşturmanın şikayete tabi olduğunu belirtir.
CMK'nın 223. maddesi hükümlü haklarını, 321. maddesi ise hüküm bozulması durumunda yeniden yargılama gerektirmeyen hususlarda karar verilebileceğini düzenler.

12. Ceza Dairesi 2013/18505 E. , 2014/2123 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1-3-b, 62/1, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet, sürücü belgesinin geri alınması

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığa atılı taksirle yaralama suçu, TCK"nın 89. maddesinde hükme bağlanmış olup, aynı maddenin 5. fıkrası gereğince 1. fıkrası kapsamı dışında bulunan bilinçli taksir hali hariç, soruşturma ve kovuşturmasının şikayete tabi olduğu, vazgeçme yetkisi bulunan katılan ... vekili Av. ..."ın, hükümden sonra temyiz aşamasında 08.04.2013 havale tarihli dilekçe ile şikayetten vazgeçtiklerini beyan ettiği, sanığa tebliğ edilen tebliğnamede bu hususun belirtildiği, sanığın da bu şekilde şikayetten vazgeçmeden haberdar olduğu ve vazgeçmeye karşı çıkmadığı anlaşıldığından, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, sanık hakkındaki davanın TCK"nın 73/4. ve CMK"nın 223. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE, 30.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.