Hırsızlık suçundan sanıklar ... ve ... hakkında yapılan duruşma sonunda; hırsızlık suçundan TCK’nun 142/1-b,35,58 maddelerinden mahkumiyetlerine ilişkin Denizli 2. Asliye Mahkemesince verilen 13.04.2006 tarih 2005/1007 ve 2006/292 sayılı hükmün sanıklar müdafinin temyizi üzerine Dairemizin 09.05.2012 tarih ve 2011/10079-2012/10716 sayılı ilamı ile sanıklar hakkındaki kararın Bozulmasına yönelik kararına karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 25.06.2012 tarih ve 2006/227063 sayılı yazısı ile sanıklar hakkında hernekadar tekerrüre esas alınan ilam gösterilmemiş ise de en ağır nitelikteki ilamların tekerrüre esas alındığı belirtilerek ancak şartla tahliye süresine eklenecek miktarın belirlenmesi açısından en hafif nitelikteki ilamın esas alınması gerektiği vurgulanmak suretiyle hükmün düzeltilerek onanması yönünde Yargıtay Birinci Başkanlığına itiraz talebinde bulunulması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun da 10.07.2012 tarih 2012/1154-1701 sayılı kararı ile 6352 sayılı Yasanın 99 ve 101.maddeleri uyarınca itirazla ilgili yeniden değerlendirme yapılmak üzerine dosya Dairemize gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:
TÜRK MİLLETİ ADINA
Yargıtay C.Başsavcılığının 25.06.2012 gün ve 2006/227063 sayılı itiraz istemi yerinde görülmüş olduğundan Dairemizin 09.05.2012 tarihli 2011/10079 Esas ve 2012/10761 Karar sayılı sanıklar ... ve ... hakkındaki bozma kararı kaldırılarak yeniden yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.01.2013 tarih ve 2012/1431 esas 2013/18 karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere "sanık hakkında hükmolunan cezanın TCK"nın 58/6-7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine" denilmiş olması ve 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesinde "tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresinin eklenecek miktar tekerrüre esas alınacak cezanın en ağırından fazla olamaz" hükmü uyarınca tekerrüre esas alınacak ilamın ve TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanıklar müdafinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 23.01.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.