Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2018/4549 Esas 2020/4582 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tasarrufun iptali davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı İdare vekili, kesinleşmiş vergi borcu nedeniyle davalı borçlu hakkında 6183 Sayılı Kanuna göre takip yapıldığını vergi borcu bulunmasına karşın borçlunun mülkiyeti kendisine ait olan taşınmazı 1.10.2009 tarihinde diğer davalı 3.kişiye sattığını, borcun tasarruf tarihinden önce doğduğunu ileri sürerek satışın iptaline karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemenin, davanın reddine dair ilk kararı, Dairemizin 12/02/2015 tarih 2013/15408 Esas 2015/2602 Karar sayılı ilamı ile bozulmuş, bozma ilamına uyulup yapılan yargılama sonunda bilirkişi raporu ile taşınmazın tasarruf tarihindeki gerçek değerinin arsa payı dahil 150.000,00 TL olduğu tespit edilmiş ve ayrıca dosya hesap bilirkişine de verilerek davalının yaptığı ödemelerin gerçekliği hususunda aldırılan rapor neticesinde de davalı tarafından yapılan ödemelerin makbuz karşılığı olduğu, davalı-alıcı tarafından banka hesaplarından çektiği paralar ile davalı-satıcıya satış bedeli olarak ödenen meblağların tarih ve miktar itibariyle uyuştuğu, işlemin gerçek bir işlem olduğu kanaatine varıldığından bahisle tasarrufun iptali koşulları oluşmadığından davanın reddine, karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içeriğine, bozmaya uygun karar verilmiş olmasına, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre; davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve 492 sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davacıdan harç alınmamasına 08/07/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.