5. Ceza Dairesi Esas No: 2015/1752 Karar No: 2019/2157 Karar Tarihi: 18.02.2019
Görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2015/1752 Esas 2019/2157 Karar Sayılı İlamı
5. Ceza Dairesi 2015/1752 E. , 2019/2157 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi SUÇ : Görevi kötüye kullanma HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Suç tarihinde posta dağıtıcısı olan sanığın, müştekiler ..., ... ve ..."e yapması gereken tebligatları aynı konutta yaşamayan Mehmet Türker"e yapıp, tebligata ""birlikte sakin"" kaşesi vurarak görevini kötüye kullandığı iddia ve kabul olunan somut olayda; maddi gerçeğin hiçbir şüpheye yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması açısından, tebellüğ eden Mehmet"in tebligatları müştekilere bir iki gün içerisinde ulaştırdığına yönelik beyanı karşısında, tebligatı çıkartan .....(.... ) Sulh Ceza Mahkemesinin 2012/32 Esas sayılı dosyası da getirtilip incelenmek suretiyle ne şekilde bir kamu zararı oluştuğunun araştırılması ile hasıl olacak sonuca göre sanığın eylemi neticesinde objektif cezalandırma koşullarından olan kişi mağduriyeti veya kamu zararı ya da kişilere haksız menfaat sağlanması unsurlarının oluşup oluşmadığı değerlendirilerek hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde hüküm kurulması, Kabule göre de; 1-Adli para cezasının belirlenmesi sırasında hüküm fıkrasında TCK"nın 52/2. maddesine yer verilmeyerek CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması, 2-Hükümden sonra 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine karar verilmesi, 3-TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkilerin kötüye kullanılması suretiyle yüklenen suçu işlediği kabul edilmesine rağmen sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna hükmedilmemesi,
.../... -2- Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 18/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.