8. Hukuk Dairesi Esas No: 2018/4100 Karar No: 2019/5238 Karar Tarihi: 20.05.2019
Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2018/4100 Esas 2019/5238 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi'nin 2019/5238 sayılı kararı, Bursa 3. Sulh Hukuk Mahkemesi'nde görülen davada derneğin kendiliğinden sona ermesi istemine ilişkindir. Kararda, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-b maddesi gereği, kira ilişkisinden doğan ve miktar veya değeri itibarıyla temyiz edilebilen alacak davaları hariç olmak üzere, HMK'nin 4. maddesinde gösterilen davalar ile özel kanunlarda sulh hukuk mahkemesinin görevine girdiği belirtilen davaların kesin olduğu ve bu kararlara karşı temyiz yoluna başvurulamayacağı ifade edilmiştir. Ayrıca, davacı vekilinin temyiz talebinin bu sebeple reddine karar verilmiştir. Kanun maddeleri: 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-b ve HMK'nin 4. maddesi.
8. Hukuk Dairesi 2018/4100 E. , 2019/5238 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi DAVALILAR : ..., ..., ... DAVA TÜRÜ : Derneğin Kendiliğinden Sona Erdiğinin Tespiti İLK DERECE MAHKEMESİ : Bursa 3. Sulh Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Bursa 3. Sulh Hukuk Mahkemesi hükmüne karşı, davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması sonunda İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, bu kez davacı vekilinin Bölge Adliye Mahkemesi kararını temyizi üzerine Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.
K A R A R
Dava, derneğin kendiliğinden sona erdiğinin tespiti istemine ilişkindir. 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362/1-b maddesine göre; Bölge Adliye Mahkemesince, kira ilişkisinden doğan ve miktar veya değeri itibarıyla temyiz edilebilen alacak davaları hariç olmak üzere, HMK"nin 4. maddesinde gösterilen davalar ile (23/6/1965 tarihli ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu"ndan doğup taşınmazın aynına ilişkin olan davalar hariç) özel kanunlarda sulh hukuk mahkemesinin görevine girdiği belirtilen davalarla ilgili verilen kararlar kesin olup, bu kararlara karşı temyiz yoluna başvurulamaz. Bölge Adliye Mahkemesi kararında temyiz yolunun açık olarak gösterilmesi bu sonucu değiştirmez. Davacı vekilinin temyiz talebinin bu sebeple reddine karar verilmesi gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeplerle temyiz dilekçesinin REDDİNE 20.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.