Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/25697 Esas 2014/2079 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/25697
Karar No: 2014/2079
Karar Tarihi: 30.01.2014

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/25697 Esas 2014/2079 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, taksirle öldürme suçundan bir sanığın mahkumiyetine karar verdi. Sanık müdafii temyiz etti. Dosya incelenerek yapılan yargılamaya uyuldu ve kovuşturma sonucuna göre sanığın mahkumiyeti doğru görüldü. Temyiz itirazları reddedildi ancak temel cezanın belirlenmesinde \"failin güttüğü amaç ve saik\" gerekçesine dayanılmaması isabetsiz olduğu gerekçesiyle karar BOZULDU. Fakat yeniden yargılamayı gerektirmeyen bir konuda olduğundan hüküm fıkrasında bulunan \"failin güttüğü amaç ve saik\" ibaresi çıkarılarak hükmün düzeltilerek onanması kararlaştırıldı. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 85/2, 22/3, 62/1, 53/6, 63/1 maddeleri kapsamında karar verildi. Ayrıca, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK'nın 61/1. maddesinin (g) bendindeki \"failin güttüğü amaç ve saik\" gerekçesine dayanılamayacağına dikkat çekildi.

12. Ceza Dairesi 2013/25697 E. , 2014/2079 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 22/3, 62/1, 53/6, 63/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, eksik inceleme ile karar verildiğine, kusura, bilinçli taksirin söz konusu olmadığına, cezanın fazla olduğuna ilişkin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendindeki "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
İsabetsiz olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olduğundan, hüküm fıkrasının 1. bendinde yer alan “failin güttüğü amaç ve saik," ibaresinin hükümden çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.