Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/3789 Esas 2022/15159 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın suça konu cep telefonunu katılandan aldığı yerin bina niteliğindeki iş yeri olduğunun anlaşılması karşısında, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK’nın suç tarihinde yürürlükte bulunan 142/1-b maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek hükümden sonra yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değiştirilen 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi gereğince uzlaşma kapsamına alınan aynı Kanun’un 141/1. maddesi ile uygulama yapılması suretiyle eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 20/09/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.