MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Gıyabi kararın 21.11.2014 tarihli duruşmada sanıkla birlikte müdafii olarak duruşmaya katılan Av.... yerine sanığa tebliğ edilmesi nedeniyle, 19.12.2014 ve 02.02.2015 tarihinde sanığa yapılan tebligatların usulsüz olduğu anlaşılmakla, sanık müdafii Av. ..."a 01.06.2015 tarihinde yapılan tebliğ üzerine sanık müdafii Av...."ın 04.06.2015 tarihinde yapmış olduğu temyiz talebi süresinde kabul edilerek temyiz talebinin incelenmesinde;
1-Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. maddeleri somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2-Temyiz incelenmesine konu bu dosyaya ilişkin suç tarihinin 24.05.2012, iddianame düzenleme tarihinin ise 31.07.2012 olduğu,
UYAP sisteminden yapılan incelemede, Küçükçekmece 11. Asliye Ceza Mahkemesi"nin temyiz edilmeden kesinleşen 2013/384 Esas, 2014/668 Karar sayılı dosyasında suç tarihinin 07.06.2012, iddianame düzenleme tarihinin ise 19.07.2012 olduğu,
UYAP sisteminden yapılan incelemede, İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 2012/95397 soruşturma numaralı iddianamesi ile sanık hakkında dava açıldığı, davanın halen Bakırköy 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nde 2018/801 Esas numarası ile görülmekte olduğu ve incelememize konu iş bu dosyadaki olayın eylem-5 olarak; Küçükçekmece 11. Asliye Ceza Mahkemesi"nin kesinleşen 2013/384 Esas sayılı dosyadaki olayın eylem-10 olarak ifade edilmek suretiyle bahse konu iddianameye de konu edildiği anlaşılmakla; mükerrer yargılamaya mahal vermemek açısından temyiz incelemesine konu bu dosyanın Bakırköy 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nde 2018/801 Esas numaralı dosyanın istenmesi ve incelenmesi kesinleşen dosyanın aslının ya da onaylı örneğinin dosya arasına alınması, sanığın eylemlerinin TCK"nun 43. maddesi kapsamında zincirleme biçimde kaçakçılık suçunu oluşturup oluşturmadığı tüm delillerle birlikte değerlendirilerek sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm tesisi,
3-Hükmün 4. fıkrasında, "TCK"nın 52/4 maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önüne alınarak iş bu para cezalarının birbirini takip ederek her ay düzenli ödenerek 10 eşit taksit ile alınmasına. Taksitlerden birini zamanında ödemediği takdirde geri kalan kısmının tamamen tahsil edilmesine ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine" karar verildiği belirtildiği halde, 8. fıkrada "Sanığın sosyal ve ekonomik durumu ile verilen ADLİ PARA CEZASININ miktarı nazara alınarak 5237 sayılı TCK.nun 52/4. maddesi uyarınca takdiren verilen adli para cezasının ödenmesi hususunda sanığa mehil verilmesine ve taksitlendirme yapılmasına YER OLMADIĞINA" karar verilerek hükümde karışıklığa neden olunması,
4- Sanık hakkında verilen hapis cezası ertelenmediği halde TCK"nun 51/3-6-7-8. fıkraları uygulanarak sanık hakkında 2 yıl 6 ay denetim süresi belirlenmesi,
5-24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
6-Sanığın tekerrüre esas alınan adli sicil kaydının 5607 sayılı Yasaya Muhalefet suçundan verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin olduğu anlaşılmış olup, hükümden sonra 15.04.2020 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilamla ilgili öncelikle uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı mahkemesinden araştırılarak, neticesine göre söz konusu ilamın tekerrüre esas alınıp alınmayacağının değerlendirilmesi gerekmesi,
7-Dava konusu kaçak sigaraların 5607 sayılı Kanunun 13/1. maddesi yollamasıyla TCK"nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 31.05.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.