Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/7896 Esas 2014/2012 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/7896
Karar No: 2014/2012
Karar Tarihi: 29.01.2014

Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/7896 Esas 2014/2012 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir taksirle öldürme davası sonucunda sanığın mahkumiyetine karar verildi. Sanığın avukatı tarafından temyiz edilen kararın incelenmesi sonucu, adli para cezasının taksitlendirilirken TCK'nın 52/4 maddesine aykırı davranıldığı ve bu nedenle hüküm bozuldu. Ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan hükmün düzeltilerek onanması kararlaştırıldı. Dosyaya göre katılanın şikayetçi olduğu ve zararlarının giderildiğine dair bilgi, belge veya iddia bulunmadığından sanık hakkında TCK'nın 53/6 maddesi uyarınca geri alınması kararının bozulmadığı belirtildi.
Kanun Maddeleri:
TCK'nın 85/1, 62, 50, 52, 52/4, 53/6. maddeleri,
5271 sayılı CMK'nın 231 ve 232/2-c maddeleri,
5320 sayılı Kanunun 8. maddesi,
1412 sayılı CMUK'un 321 ve 322. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2013/7896 E. , 2014/2012 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle Öldürme
Hüküm :TCK"nın 85/1, 62, 50, 52, 52/4, 53/6. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”na ilişkin düzenlemenin uygulanması konusunda olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemiş ise de; dosya içeriğine göre katılanın şikayetçi olduğu ve zararlarının giderildiğine dair bilgi, belge ya da buna ilişkin bir iddia bulunmadığından; sürücü belgesinin onaylı örneği getirtilmeden TCK"nın 53/6. maddesi uyarınca geri alınmasına karar verilmesi, UYAP sisteminden temin edilen ve dosya içine konulan, sanığa ait sürücü belgesinin, suç tarihi itibariyle ve halen geçerli olduğunun anlaşılması sebebiyle bu hususlar bozma konusu yapılmamış; gerekçeli karar başlığında CMK’nın 232/2-c maddesi uyarınca suçun işlendiği zaman diliminin gösterilmemesi mahallinde tamamlanabilir eksiklik olarak kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin kusura, eksik incelemeye, sair nedenlere ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında tayin olunan adli para cezasının taksitlendirilmesinde taksit aralığının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/4. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 4. bendinde yer alan “ara” ibaresinden önce gelmek üzere “ay” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.