Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/24909 Esas 2016/23433 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dava, kıdem tazminatı ile izin, fazla çalışma ve hafta tatili alacaklarının ödetilmesi istemine ilişkin olup, mahkemece davanın kısmen ilişkin verilen hükmün Dairemizin 18.02.2016 tarihli ilamı ile bozulduğu anlaşılmıştır.
Dairemizin belirtilen bozma ilamına mahkemece, bozma ilamında davacı ile aynı işyerinde aynı şartlarda çalışan A. K."un davalıya karşı açmış olduğu alacak davasında, davalı işyerinde 2012/Mayıs ayına kadar haftanın altı günü günde oniki saat çalışma ile haftada onsekiz saat fazla mesai yapıldığı ayrıca ayda iki pazar oniki saat çalışılmasından dolayı ilave olarak ayda altı saat daha fazla mesai yapıldığı, 2012/Mayıs ayından sonra ise günde sekiz saat çalışma yapıldığından bu çalışmaya ilişkin fazla mesainin bulunmadığı ancak ayda iki pazar oniki saat çalışmasından dolayı sadece ayda altı saat fazla mesai yapıldığı kabul edilerek çalışma esası belirlendiği ve mahkemece belirtilen çalışma esasına ilişkin kararın 18.02.2016 tarihli ve 2014/.... esas, 2016/.... karar sayılı ilamı ile kabul gördüğü belirtilmiş ise de; davacı ile A. K."un çalışma düzenlerinin farklı oluşu, kadın işçilerin 2012 yılının Mayıs ayından itibaren sekiz saatlik vardiyalarda çalışmaya başlamalarına rağmen, davacı gibi il merkezinde oturan ve engelli olmayan erkek işçilerin eskisi gibi oniki saatlik vardiyalarda çalıştırılmaya devam ettikleri, bunun Karaman İlinde yaşayan herkesin ve mahkememizin malumu olduğu, değer verilen tanık beyanlarının ve bilirkişi raporunun dosya kapsamına ve maddi gerçeğe uygun olduğu fazla mesai yönünden; kıdem tazminatının giydirilmiş ücrete göre hesaplanmasının gerekmesi; davacının, davanın başında işverenin uhdesinde bulunan yemek ve personel servisi gibi ücret bordrosunda veya ücret pusulasında görünmeyen ve tazminat hesabını çok etkileyen düzenli sosyal yardımların işverene maliyetinin ne kadar olduğunu bilemeyecek durumda olması; işverenin, maliyet bilgilerini sunup sunmayacağının bilinememesi; emsal piyasa araştırması yapılıp yapılmayacağının da bilinememesi gibi sebeplerle belirsiz alacak davası biçiminde açılması caiz olduğu gerekçesi ile kıdem tazminatı yönünden direnilmiştir.
02.07.2012 gününde kabul edilip 05.07.2012 günlü Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yayın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun"un 40. maddesi gereğince 5521 sayılı Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi ile "Bölge adliye mahkemelerinin 5235 sayılı Kanun"un geçici 2. maddesi uyarınca Resmi Gazete"de ilan edilecek göreve başlama tarihine kadar, Yargıtay"ın bozma kararlarına karşı verilen direnme kararının temyizi halinde dava dosyası, önce kararı veren daireye gönderilir. Direnme kararları daireler tarafından öncelikle incelenir. Kararı veren daire, direnmeyi yerinde görürse kararı düzeltir; yerinde görmezse talebi on gün içinde Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"na iletir." şeklinde düzenleme getirilmiştir.
18.02.2016 bozma ilamına mahkemece direnilmesi üzerine karar davacı vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle 5521 sayılı Kanun"a 6352 sayılı Kanun"un 40. maddesi ile eklenen Ek 2. maddesi gereğince Dairemizce yapılan incelemede; kıdem tazminatının belirsiz alacak davasına konu olamayacağı yönünden verilen kararın usul ve kanuna uygun olduğu anlaşıldığından, bu yönüyle dosyanın temyiz incelemesi için Yargıtay Hukuk Genel Kuruluna gönderilmesine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeple dosyanın Yargıtay HUKUK GENEL KURULUNA GÖNDERİLMESİNE, 17.10.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.