MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek, defter ve belge gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Katılan vekilinin temyiz dilekçesi içeriğine göre tüm mahkumiyet hükümlerini temyiz ettiği kabul edilmiştir.
1-Sanık müdafi ile katılan vekilinin "2008-2009-2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek" suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin temyiz taleplerinin incelemesinde:
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafi ve katılan vekilinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58/7. maddesi gereğince “mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, infazda duraksamaya, karışıklığa neden olacak ve infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde, denetimli serbestlik süresinin 1 yıl olarak belirlenmesi,
b) Hükmün 3-4-5 numaralı bentlerinde TCK 53. maddesinin uygulaması ile ilgili paragraflarda; hükümden sonra 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararıyla 5237 sayılı TCK’nin 53.maddesinin bir kısım fıkra ve bentleri iptal edildiği gözetilerek bu hususta yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,

Yasaya aykırı; sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz talepleri bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususların 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 322.maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün görüldüğünden, hükmün 4-d ve 5-d numaralı bentlerindeki "1 yıl süre ile" ibarelerinin çıkartılması, yine hükmün 3-4-5 numaralı bentlerindeki hak yoksunluğu uygulanmasına ilişkin kısımların "sanık hakkında 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı dikkate alınarak 5237 sayılı TCK’nin 53.maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanmasına" şeklinde değiştirilmeleri suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2- Sanık müdafi ve katılan vekilinin "2006-2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek" suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin, temyiz taleplerinin incelemesinde:
Sanığa yüklenen “2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek” suçunun Kanun’daki cezasının türü ve üst sınırına göre 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 67/4 maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davalarının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi gereğince DÜŞMESİNE,
3- Sanık müdafi ve katılan vekilinin "defter ve belge gizleme" suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz taleplerinin incelemesinde:
Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında kasıtlı suçtan mahkumiyetin kanuni sonucu olan ve kazanılmış hakka konu edilmeyen 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya toplanıp gerekçeli kararda gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, katılan vekili ile sanık müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine; ancak:
Mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58.maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, katılan vekili ile sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasına, "sanığın, İzmir 6. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 2007/1120 Esas ve 2009/284 Karar sayılı, adli para cezasına ilişkin hükümlülüğünün tekerrüre esas olduğu anlaşılmakla, TCK"nin 58/6-7. maddeleri uyarınca verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.10.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.