Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanuna göre tazminat talebi
Hüküm : 133,06 TL maddi, 1000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine.
Temyiz edenler : Davacı vekili, davalı vekili


Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tutuklama tarihi ile tazminat davasının kesinleştiği tarihe kadar ele geçen parasal değer dikkate alındığında, tayin olunan manevi tazminatın, makul oranda olduğu kabul edildiğinden, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Tazminat davasının dayanağını oluşturan Van Devlet Güvenlik Mahkemesinin 28.10.1999 tarih, 1999/42 esas, 1999/270 karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinden; sanığın (davacının) örgüte yardım suçundan beraatine hükmedildiği, kararın Yargıtay ilgili ceza dairesince onanmak suretiyle 06.04.2000 tarihinde kesinleştiği, iş bu davanın 26.06.2008 tarihinde, haksız işlem tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 466 sayılı Kanunun 2. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, dolayısıyla dava için kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla,
Bozmaya uyularak yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dairemizin 24.02.2012 tarih, 2012/9075 esas, 2012/ 3104 karar sayılı bozma ilamına uyulmasına rağmen davacının tazminat davasının dayanağını teşkil eden ceza davası sırasında kendisini temsil için avukata yapmış olduğu ödeme dolayısıyla bozma öncesi hükmedilen 125 TL"ninde maddi tazminat kapsamında tayini gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasındaki maddi tazminat miktarının 258,06 TL"ye yükseltilmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.