Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/24013 Esas 2013/1304 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/24013
Karar No: 2013/1304
Karar Tarihi: 23.01.2013

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/24013 Esas 2013/1304 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Mala zarar verme suçu için verilen adli para cezası kesinleştiği için temyiz edilemeyeceği belirtilmiştir. Ancak hırsızlık suçuyla ilgili olarak, sanığın birlikte suçu işlediği kişiyle ilgili yapılan uygun olmayan yargılama nedeniyle hükmün bozulması gerektiği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 50/5. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 5219 sayılı Yasa ile değişik 305/1. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8/1. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 168/4. maddesi

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/24013 E. , 2013/1304 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde:
Mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 1320 TL adli para cezasına ilişkin hükmün 5237 sayılı TCK."nın 50/5. maddesinde öngörülen düzenlemeye göre, hükmolunan cezanın türü ve miktarına göre, 1412 sayılı CMUK"un 5219 sayılı Yasa ile değişik 305/1. maddesi gereğince kesin olması nedeniyle hükmün temyizi olanaklı bulunmadığından 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince sanık ... müdafiinin temyiz talebinin istem gibi REDDİNE,
II- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık ... ile birlikte doğrudan doğruya yüklenen suçu işleyen ancak temyiz talebinde bulunmayan hükümlü ..."ın kollukça yapılan istihbari çalışmalar sonucunda şüphe üzerine görevliler tarafından yakalandığında; suçu birlikte işlediklerini ikrar ederek üzerinde çıkan 45.00 TL"nin mağdurun işyerinden çalınan paralardan olduğunu ve mağdura iade etmek istediğini beyan ederek görevlilere teslim etmiş olması ve kısmi iadenin aynen iade şeklinde gerçekleşmiş olması karşısında; kısmi iade nedeniyle mağdurdan rızası sorularak, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168/4. maddesinin uygulama koşullarının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 325. maddesi uyarınca bozmadan, temyiz talebinde bulunmayan ..."ın da yararlandırılmasına, 23/01/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.