2. Ceza Dairesi Esas No: 2021/19026 Karar No: 2021/20210 Karar Tarihi: 30.11.2021
Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/19026 Esas 2021/20210 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, hırsızlık suçundan mahkum olmuştur. İlk temyizde, sanığın feragat dilekçesi kabul edilmiştir. İkinci temyizde, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun kararları uyarınca, sanık duruşmaya getirilmeden mahkumiyet kararı verilmesi savunma hakkının kısıtlanması olarak işlemektedir. Bu nedenle, hükmün isteme aykırı olarak bozulmasına hükmedilmiştir. Kanunda mevcut olan 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 196. maddesi bu kararda kullanılmıştır.
2. Ceza Dairesi 2021/19026 E. , 2021/20210 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü: 1-Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Sanığın 05/04/2016 tarihli dilekçesi ile almış olduğu cezanın onanmasını talep ettiği, Dairemizin 24.02.2021 tarihli sanık ...’dan dilekçesine konu istemin feragat niteliğinde olup olmadığı hususunun sorulup açıklattırılmasına ilişkin iade kararı verildiği,...2 nolu T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumuna yazılan müzekkere cevabında, sanığın COVID-19 nedeni ile izinli olduğunun belirtildiği, bunun üzerine mahkemesince sanığa 7 günlük yasal süre içinde temyiz dilekçesi vermediği ve mahkemeye başvurmadığı takdirde 05/04/2016 tarihli dilekçesinin temyizden feragat dilekçesi olacağı ihtarını içeren tebligatın usulüne uygun olarak 28.07.2021 tarihinde sanığa tebliğ edildiği, sanığın tebliğe rağmen herhangi bir şekilde dilekçe vermediği ya da başvuruda bulunmadığının anlaşılması karşısında; sanığın 05/04/2016 tarihli dilekçesinin temyizden feragat dilekçesi olarak kabulü ile sanık tarafından temyiz isteminden feragat edildikten sonra bu feragattan vazgeçmek ve temyiz mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE, 2-Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/04/2018 tarih, 2014/851 Esas ve 2018/144 Karar sayılı ilamı uyarınca aynı yargı çevresindeki ceza infaz kurumunda, yine Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 15/11/2018 tarih, 2018/339 Esas ve 2018/536 Karar sayılı ilamı uyarınca da farklı yargı çevresindeki ceza infaz kurumunda başka bir suçtan hükümlü/tutuklu olarak bulunan, asıl mahkemesince yapılan sorgusu sırasında duruşmadan bağışık tutulma isteğinde de bulunmayan sanığın Cumhuriyet savcısının esas hakkındaki görüşünü bildirdiği ve hükmün açıklandığı son oturumdu hazır bulundurulmayıp yokluğunda yargılama yapılarak mahkumiyetine karar verilmesinin savunma hakkının sınırlandırılması niteliğinde olduğu şeklindeki kararları uyarınca başka suçtan İzmir 3 Nolu T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu’nda hükümlü olan ve duruşmalardan vareste tutulmaya dair talebi de bulunmayan sanık ...’in kısa kararın okunduğu oturuma getirtilmeyerek savunma hakkının kısıtlanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 196. maddesine aykırı davranılması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 30.11.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.