Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16133 Esas 2020/1893 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/16133
Karar No: 2020/1893
Karar Tarihi: 04.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16133 Esas 2020/1893 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kasten yaralama suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Sanığın mağduru tencere ve tava ile yaraladığı, bu yaralanmanın mağdur beyanından ve alınan rapordan anlaşılmaktadır. Ancak, TCK'nın 86/3-e maddesi uygulanmamış ve eksik ceza tayini yapılmıştır. Sanığın adli sicil kaydında yer alan önceki mahkumiyetleri de göz önüne alındığında daha az cezayı içeren mahkumiyetin tekerrüre esas alınması gerektiği sonucuna varılmıştır. Bu nedenle hükümler 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozulmuş, ancak yeniden yargılama gerekmemiştir. Sonuç olarak, TCK'nın 58. maddesi uyarınca hükümlerin düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır: TCK 6/1-f.4, TCK 86/3-e, TCK 53, TCK 58, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321, 322 ve 326/son maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/16133 E. , 2020/1893 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın mağdur Kezbiban"ı TCK"nin 6/1-f.4 maddesine göre silahtan sayılan tencere ve tava ile yaraladığının mağdur beyanı ve yaralanmasına ilişkin alınan rapordan anlaşılmasına rağmen sanık hakkında kurulan hükümde TCK"nin 86/3-e maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından ve kasti suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazların reddine, ancak;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan, Şarkikaraağaç Asliye Ceza Mahkemesinin 14.05.2013 tarih, 2013/28 Esas, 2013/116 Karar sayılı 2 yıl 1 ay hapis cezasına ilişkin mahkumiyet ilamının suç tarihinden sonra kesinleşmesi ve Antalya 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 09.05.2008 tarih, 2005/2424 Esas, 2008/477 Karar sayılı 3 yıl hapis cezasına ilişkin 11.09.2012 tarihinde kesinleşen ilamının, tekerrüre esas alınan ilamdan daha ağır ceza içerdiği gözetilmeden, daha az cezayı içeren ilamın tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hükümlerin TCK"nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin fıkrasından " Şarkikaraağaç Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/28Esas - 2013/116 karar sayılı ve 14/05/2013 kesinleşme tarihli, 2 yıl 1 ay"" ibaresi çıkartılarak yerine "Antalya 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 09.05.2008 tarih, 2005/2424 Esas, 2008/477 Karar sayılı 3 yıl"" ibaresinin eklenmesi, tekerrüre esas alınan ceza yönünden CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınması suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.