Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/26187 Esas 2016/2424 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanıklar hakkında TCK"nın 157/1, 52/2, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet


Dolandırıcılık suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1)Sanık ... hakkında kurulan hükmün incelenmesinde;
Temyiz isteminin reddine dair, 05/03/2012 tarih ve 2009/1842 esas, 2012/6 sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden; bu karara yönelik sanığın temyiz itirazlarının reddiyle, anılan “ek kararın“ ONANMASINA,
2)Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Sanıklar... ve ...’nın araba almak isteyen katılana tanık ...’un kiraladığı ve tanıktan ödünç aldıkları aracı satmak için gösterdikleri, katılanın aracı almak istemesi üzerine katılandan para aldıkları ancak sonrasında aracın suça karıştığını veremeyeceklerini sanık ...’ın kendisine yardımcı olabileceğini söylemeleri üzerine sanık ... ile görüştüğünde aracı alabileceğini ancak paraya ihtiyacı olduğunu söylemesi üzerine katılanın sanık ...’a da para verdiği şeklinde gerçekleşen eylemlerinin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna dair mahkemenin kabulünde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanıkların sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan, sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmetten bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilme tarihinden itibaren uygulanmayacağı gözetilmeden, alt soyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c maddesi gereğince güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükümlerin bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp yerine, “TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.