Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/29247 Esas 2013/1292 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın, müştekilerin çalıştığı büro odasında iki ayrı masa üzerinde bulunan çantaları karıştırarak müşteki ..."in çantasından cüzdanını ve müşteki ..."un çantasından da cep telefonunu alarak işyerinden ayrıldığı ve suça konu eşyaları hakimiyeti altına aldıktan sonra hırsızlığı farkeden tanık ... tarafından yakalandığı, bu şekilde sanığın farklı kişilere ait olduğunu bilebileceği eşyaları alarak her müştekiye yönelik eylemi nedeniyle ayrı ayrı 2 kez hırsızlık suçunu işlediği ve hırsızlık eyleminin tamamlanmış olduğu gözetilmeden; yazılı biçimde hüküm kurulması ile sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas daha ağır hükümlülüğü bulunduğu halde karar gerekçesinde daha az ceza içeren hükümlülüklerin tekerrüre esas alınması, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında TCK’nın 58/7. ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı hakkındaki Kanunun 108/2. maddeleri uyarınca tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağının anlaşılması karşısında; sanığın adli sicil kaydına göre en ağırı cezayı gerektiren mahkumiyetinin tekerrüre esas alınması yerine karar gerekçesinde birden fazla ilamın tekerrüre esas alınması suretiyle infazda duraksamaya neden olunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından sanık hakkında “TCK"nın 58. maddelerinin uygulanmasına” ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine “5237 sayılı TCK’nın 58/6-7. maddesi gereğince, sanık ... hakkında hükmolunan cezanın, Fethiye 2. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 31.12.2003 gün ve 2003/1764-1876 sayılı ilamı uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, infazdan sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.