MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 10. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 04/03/2014
NUMARASI : 2011/386-2014/51

Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı asıl ve alt işverenler nezdinde güvenlik görevlisi olarak aylık 980 TL net ücretle çalıştığını, haftada toplam 60 saatin üzerinde çalıştırılmasına karşın fazla mesai ücretlerinin ödenmediğini, resmi ve dini bayramların tamamında çalışmasına karşın resmi tatil ve dini bayram ücretlerinin ödenmediğini, yıllık izinlerin eksik kullandırıldığını, maaşının son dönemde eksik ödendiğini, iş akdinin haksız nedenlerle fesih edildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık ücretli izin, fazla çalışma, genel tatil, hafta tatili ve ücret alacaklarının tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı A. M. W.E.Site Yönetimi vekili, davalı işyerinin A. İnş. ve Eğitim Hiz. A.Ş. İle 15.04.2008 tarihinde hizmet sözleşmesi adı altında E. un site anlayışına uygun kullanılması, yararlanılması, korunması, onarımı temizlik gibi bakım işleri hizmetlerini almak için sözleşme yapıldığını, davacının E. Grup Güv. Koruma ve Eğit. Hiz. Ltd. Şti. bünyesinde çalıştığını, bu şirketin davalı şirket yönetimi ile imzalanmış herhangi bir sözleşmesi bulunmadığını, söz konusu firma ile A.Turizm ve İnş. A.Ş. arasındaki sözleşme gereği personel sayısında azalma olduğu takdirde firmanın personel eksikliğini tamamlamak üzere yedek personel gönderdiğini, davacı ile ilgili tüm sorumlulukların bünyesinde çalıştığı E. Grup Güv. ve Koruma ve Eğitim Hiz. Ltd. Şti. " ne ait olduğunu, bu sebeple davanın husumet ve yetki yönünden reddine karar verilmesini, ayrıca davacının istifa ederek işten ayrıldığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı E.. L.. vekili, davacının 01.04.2010 tarihinden iş akdinin haklı nedenle fesih edildiği 10.10.2011 tarihine kadar asgari ücretle güvenlik görevlisi olarak çalıştığını, davacının iş akdinin haklı nedenle İş Kanunun 25/II-e ve g bentleri uyarınca fesih edildiğini, 22.09.2010 tarihinde talimatlara uymayan davranışları nedeniyle savunma verdiğini, kusurunu kabul ettiğini, en son davacının ücretsiz izin istediğini, 13.09.2011 tarihinden 30.09.2011 tarihine kadar ücretsiz izin verildiğini, 01.10.2011 tarihinde işe gelmesi gereken davacının iş başı yapmadığını, işe gelmediğine dair tutanak tutulduğunu bu sebeple iş akdinin feshedildiğini, haftalık 45 saati aşan çalışmasının bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş akdine haklı veya geçerli nedenle son verildiğini, davalı işverenlerin ispat etmek zorunda olup davalılar tarafından davacının iş akdine haklı veya geçerli nedenle son verildiğine dair herhangi bir delil ileri sürülmediğinden davacı kıdem tazminatına hak kazandığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı yasal süresi içinde taraf vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı son dönemde ücretlerinin eksik ödendiğini ileri sürerek ücret alacağı talep etmiş, dosyada mübrez bilirkişi raporunda hangi dönem ücretlerinin talep edildiği belirtilmediği için bir hesaplama yapılmamış, mahkemece de bu gerekçeyle ücret alacağı talebi reddedilmiş ise de, ücret alacağına ilişkin karar eksik incelemeye dayalı olup HMK"nın 31. maddesine aykırıdır.
Mahkemece yapılacak iş; HMK"nın 31. maddesi uyarınca davacıdan ücret alacağının talep edildiği yıl ve ayların sorularak açıklattırılması ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerekmektedir.
3-Davacı 980 TL net ücret aldığını iddia etmiş ve hükme esas alınan bilirkişi raporunda bu miktar esas alınarak sonuca gidilmiş ise de, davacı tanıkları aylık net ücretin 900 TL olup 80 TL de asgari geçim indirimi ödendiğini beyan etmişlerdir.
Asgari geçim indirimi ücretin kendisi ya da eki olmadığından giydirilmiş ücret hesabında da dikkate alınamaz. Bu nedenle hesaplamalar 900 TL net ücret üzerinden yapılmalıdır. Hesaplamalarda 980 TL net ücretin esas alınması hatalıdır.
4-Dosyada mevcut imzalı yıllık izin belgesinde davacının 01.08.2011-16.08.2011 tarihleri arasında yıllık izin kullandığı anlaşılmaktadır. Yıllık ücretli izin iş günü hesabıyla kullandırılmalıdır. Yukarıda belirtilen tarihler arasında iki hafta tatili olup fiili kullanılan yıllık ücretli izin sayısı 13 gündür. Bu durumda bakiye izin süresi bir gün olup, yıllık ücretli izin alacağı bir yevmiye olarak hüküm altına alınmalıdır.
5-Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 3/2. maddesine göre red sebebinin aynı olması halinde davalılar yararına tek vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedilmesi hatalıdır.
6-Gerekçeli kararda fazla çalışma ve genel tatil alacaklarından takdiri indirim yapıldığı belirtilmiş ise de, takdiri indirim oranı gösterilmemiştir. Takdiri indirim oranının gerekçede gösterilmemesi isabetsizdir.
7-Hükmedilen miktarların “net” mi yoksa “brüt” mü olduğunun hüküm fıkrasında belirtilmemesinin hükmün infazında tereddüt yaratacağının düşünülmemesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.


F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 12/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.