Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/29263 Esas 2013/1277 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/29263
Karar No: 2013/1277
Karar Tarihi: 23.01.2013

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/29263 Esas 2013/1277 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve temyiz edilen bir hırsızlık davası kararı incelendi. Sanık hakkında mala zarar verme ve geceleyin işyeri dokunulmazlığını ihlal etme suçlarından mahkumiyet kararı verilirken, dava zamanaşımı süresi içerisinde işlem yapılması mümkün görülmüştür. Dosya içeriğine ve hakim takdirine göre suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilirken, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak, TCK'nın 53/1-c fıkrasındaki kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin göz ardı edilmesi nedeniyle hüküm bozulmuştur. Hüküm fıkrasından \"TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölümün çıkarılarak, ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/29263 E. , 2013/1277 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında mala zarar verme ve birden fazla kişi ile birlikte geceleyin işyeri dokunulmazlığını ihlal etme suçlarından dava zamanaşımı süresi içerisinde işlem yapılması olanaklı kabul edilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nun temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından "TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölümün çıkarılarak, ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.01.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.