MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Sanık ... hakkında 2008-2009-2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık müdafinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu‘nun 08.11.2018 tarihli 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamı ile sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suça konu faturaların, 213 sayılı VUK‘nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığı, sanığın yetkilisi olduğu Saner Yapı Kimyasalları İnş. İz. San. Tic. Ltd. Şti’nin faaliyetine son verdiği tarihten sonra düzenlediği faturaların çok büyük kısmının, 743 009 1475 vergi kimlik numarası ile sanık ... adına düzenlenmiş olması karşısında düzenlenen faturaların sahte olduğuna dair mahkemenin kabulünde isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamede bu yönde bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiş, aynı takvim yılında birden fazla fatura düzenleyen sanık hakkında TCK’nin 43/1 maddesi gereğince artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamada toplanan deliller gerekçeli kararda incelenip, sanığa yüklenen suçların sübutu kabul, oluşa ve kovuşturma sonucuna uygun şekilde vasfı tayin, cezaları azaltıcı sebeplerin nitelik ile derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre hükümlerde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık ve müdafinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanığın UYAP aracılığı ile MERNİS üzerinden temin edilen nüfus kaydına göre hükümden sonra 09.06.2016 tarihinde vefat ettiği belirlendiğinden ve bu durumun kesin olarak tespiti halinde 5237 sayılı TCK"nin 64/1 ve 5271 sayılı CMK’nin 223/8 maddeleri uyarınca kamu davasının düşürülmesine karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.10.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.