Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/3720 Esas 2019/743 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/3720
Karar No: 2019/743
Karar Tarihi: 27.02.2019

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/3720 Esas 2019/743 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi         2016/3720 E.  ,  2019/743 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

    Taraflar arasında görülen kayıt kabul davası sonucunda verilen hükmün onanmasına ilişkin Dairemizin 20.11.2015 günlü ve 2014/7086 Esas, 2015/7461 Karar sayılı ilamının karar düzeltme yoluyla incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosya incelendi, gereği görüşüldü.
    - KARAR -

    Davacı vekili, müvekkili banka ile davalı müflis şirket arasında imzalanan genel kredi sözleşmelerine istinaden davalı şirketle, ... arasında 15.02.2002 tarihinde imzalanan kredi sözleşmesine garantör olan müvekkilinin, davalı şirketin kredi borcunu ödememesi nedeniyle garantör sıfatı ile borcu ödemek zorunda kaldığını, davalı firmanın iflas etmesi nedeni ile müvekkilinin davalıdan 32.891.427,60 TL. alacaklı olduğunu, bu alacağın davalının iflas masasına yazdırılması için başvuruda bulunulduğunu ancak iflas idaresinin alacağın sadece 6.421.920,00 TL.sini kabul edip bakiye 26.469.507,60 TL.yi reddettiğini bu nedenle dava açma zarureti doğduğunu ileri sürerek müvekkilinin alacağı olan 26.469.507,60 TL.nin davalının iflas masasına kayıt ve kabulüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, taraflar arasındaki kredi sözleşmelerinden kaynaklanan borç miktarının 4.871.000,00 USD iken müflis şirketin müzayaka halinde imzaladığı protokol ile borcun 5.622.077,00 USD"ye çıkartılmış ise de protokol hükümlerinin nazara alınmaması gerektiğini, davacının alacak talebinin faize ilişkin istemin yargılamayı gerektirdiğinden reddedildiğini ve bilirkişi hesaplaması gerektirdiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece, davacının, davalının iflas tarihi olan 18.03.2005 itibari ile 32.891.427,60 TL. alacaklı olduğu gerekçesiyle 26.469.507,60 TL.nin iflas masasına kaydına dair verilen karar, davalı vekilinin temyiz istemi üzerine, Dairemizin 09.02.2012 tarihli 2012/138 E. 866 K. sayılı ilamıyla bozulmuş bu kez davacı vekilinin karar düzeltme istemi dairemizin 04.10.2012 tarihli ve 3166 E. 5704 K. sayılı ilamıyla reddedilmiştir.
    Mahkemenin 07.02.2014 tarihli ve 2013/28 E. 2014/61 K. sayılı ilamı ile davanın kısmen kabulüne dair verilen karar davacı vekili temyiz etmesi üzerine dairemizin 20.11.2015 tarihli ve 2014/7086 Esas 2015/7461 Karar sayılı ilamı ile onanmıştır.
    Bu kez davacı vekili, karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
    Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip ... ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre HUMK"nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisine uymayan karar düzeltme isteminin reddi gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin karar düzeltme isteminin REDDİNE, 31,70 TL harç ve takdiren 384,00 TL para cezasının karar düzeltme isteyenden alınarak Hazineye gelir kaydedilmesine 27.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.











    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.