Dolandırıcılık - görevi kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2014/23319 Esas 2016/2405 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık, görevi kötüye kullanma

Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanık .....’nin beraatına ilişkin hüküm ile görevi kötüye kullanma suçundan ......’ın beraatına ilişkin hükümler, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü.
2010 yılında meydana gelen ve 5363 sayılı ...... Kanunu kapsamı dışında kalan don felaketleri nedeniyle zarar gören çiftçilere telafi edici destek ödemesi yapılması ve bu çiftçilerin ..... A.Ş ile .... Kooperatiflerine olan tarımsal kredi borçlarının ertelenmesine ilişkin 2010/418 no’lu kararın 22 Mayıs 2010 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanması üzerine, afetten zarar gördüğü anlaşılan ....’nın .... ilçesinde bulunan 3.535 parsel, 2006-2007-2008-2009 yılı kayısı üretici listesi ve ... veri tabanı üzerinden yapılan incelemeler neticesinde, 3.535 parselden yaklaşık 983 parselin ve 17.950 dekarının 2010 yılında usulsüz olarak don desteklemesinden yararlandığı, bilirkişi komisyonunca da yapılan belirlemede sanıklardan ...’nin yanında haklarında tefrik kararı verilen 153 kişi tarafından dekar başına 150,00 TL almak için destek talebinde bulunduklarının belirlendiği, bu kapsamda ..... no’lu karar gereğince yapılan destekleme ödemeleri ve ......Sistemi işlemlerinde görev alan..... Müdürlüğü"nde ziraat mühendisi olarak görev yapan ......, ....... ve teknisyen ..... hakkında 4 çiftçinin dosyalarında beyan etmiş oldukları ürünleri sisteme farklı girdiklerinden ve 2010/418 sayılı kararın 4. maddesi gereğince, 41 adet parsele ilişkin olarak 2010 yılı içerisinde yapılacak ürün değişikliklerine ilişkin çiftçi beyanlarını yerinde tespit etmemek suretiyle görevlerinin gereklerine aykırı hareket ederek, çiftçilerin usulsüz olarak desteklemeden yararlanmalarına sebebiyet verdiklerinin iddia edildiği olayda;
Sanık .....’nin, ilçede yaşanan don felaketi nedeniyle yapmış olduğu başvurusunda, 32 numaralı taşınmazında bulunan kayısı ağaçlarının zarar gördüğünü belirtmiş olmasına rağmen, aynı taşınmaz ile ilgili olarak öncesinde fiğ ve arpa ekili olduğunu belirttiğinden, .... Sistemi üzerinden yapılacak bir araştırma ile bu durumun belirlenip yerinde yapılacak tespit sonucunda, 22.05.2010 tarihli 2010/418 sayılı Kararnamenin 4. maddesi uyarınca, bu kişinin beyanının reddedilmesi gerektiğinden, basit yalan düzeyinde kalan ve görevlilerin denetim olanağını ortadan kaldırmayan eylemi nedeniyle dolandırıcılık suçunun yasal unsurlarının oluşmadığı; öte yandan 24.05.2010 ile 01.07.2010 tarihleri arasındaki kısa bir zaman aralığı içerisinde birçok çiftçinin binlerce dönümlük arazileriyle ilgili olarak kayısı don afetinden zarar gördükleri gerekçesiyle yaptıkları başvuruları kabul edip belgelerini incelemek, sisteme kayıtlarını yapmak ve kayısı don afeti nedeniyle verilecek destekleme primi işlerini tamamlamak ile sonrasında yapılacak itirazları değerlendirme mecburiyetinde kalan ilçe tarım müdürlüğü görevlileri olan diğer sanıkların, gelen başvuruları mesai içi ve dışı demeden (saat 18:00 ile sabah 07:00 arası ve hafta sonları dahil olmak üzere) kabul ederek sisteme kaydetmeye çalışmaları, sistemin daha önce farklı ürünlere başvuru yapanlara ilişkin uyarı vermemesi ve hataların çiftçilerin kültür ve bilgi düzeylerinin eksiliği ile işin kısa sürede tamamlanma mecburiyetine dayanan yoğunluğun getirdiği zorunluluk halinin doğal sonucu olması yanı sıra dosya kapsamından bu sanıklar tarafından yapılan inceleme sonucunda yeterli şartları taşımayan yaklaşık 700-800 kişiye ait başvurularının reddedildiğinin anlaşılması karşısında; sanıkların, çiftçiler tarafından hatalı yapılan başvuruları kasten kabul ettiklerine dair bir delil elde edilememesi ve görevi kötüye kullanma suçunun taksirle işlenmesinin mümkün olmaması nedeniyle atılı suçun yasal unsurları gerçekleşmediğinden, tüm sanıklar hakkında verilen beraat hükümlerinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suçların yasal unsurlarının oluşmadığı gerekçe gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, eksik incelemeyle karar verildiğine, memur olan sanıkların daha dikkatli olmaları gerektiğine ilişkin katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 07.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.