20. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/2853 Karar No: 2014/5090 Karar Tarihi: 05.05.2014
Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2014/2853 Esas 2014/5090 Karar Sayılı İlamı
20. Hukuk Dairesi 2014/2853 E. , 2014/5090 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi
Taraflar arasındaki orman kadastrosuna ve kadastro tesbitine itiraz davasının yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı Hazine tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı ... Yönetimi, dava dilekçesi ile ... Köyünde 5304 sayılı Kanun ile değişik 3402 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılan kadastro çalışmalarında orman alanlarının kısmî ilâna çıkartıldığını, ... Köyü 104 ada 1 orman parseli sınırları içinde bulunan, dilekçeye ekli paftada gösterilen 38 - 41 nolu orman sınır noktaları ile çevrili poligonda kalan taşınmazın, orman sayılan yerlerden olduğu halde, orman sınırları dışında bırakıldığını ileri sürerek, bu alanın orman niteliğiyle Hazine adına tescilini istemiştir. Dava konusu yer hakkında yörede yapılan kadastro sırasında, 167 ada 1 sayılı parsel tutanağı vasıf malik ve yüzölçüm haneleri boş bırakılıp, davalı olarak tespit edilmiş ve mahkemeye gönderilmiştir. Mahkemece; davanın kabulüne ve 167 ada 1 nolu parselin kadastro tesbitinin iptali ile orman niteliği ile Hazine adına tesciline karar verilmiş, hüküm davalı Hazine tarafından temyiz edilmiştir. Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, orman kadastrosuna ve kadastro tesbitine itiraz niteliğindedir. Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde, 3402 sayılı Kanunun 5304 sayılı Kanun ile değişik 4. maddesi hükümlerine göre yapılıp 27/06/2011 - 26/07/2011 tarihleri arasında ilân edilen orman kadastrosu vardır. İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi kurulu tarafından eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırma sonucunda çekişmeli taşınmazın orman sayılan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığına 05/05/2014 gününde oy birliği ile karar verildi.