MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
KATILANLAR : ..., ...
SUÇ : Üstsoy"dan akrabayı kasten öldürme
HÜKÜM : TCK.nin 82/1-d, 35, 53, 58, 63. maddeleri uyarınca 14 yıl hapis cezasına ilişkin hükmünün istinaf talebinin esastan reddine.



TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... hakkında; mağdur ..."yı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün, sanık müdafii ve katılan kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemede;
İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin 18.05.2018 gün ve 2018/1462 Esas, 2018/1347 sayılı Kararında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin suçun yaralama olarak vasıflandırılması gerektiğine, katılan vekillerinin suçta tasarlamanın varlığın kabul edilmesinin gerektiği ayrıca teşebbüs nedeniyle yapılan indirimin fazla olduğuna ilişkin ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak
Oluşa ve dosya kapsamına göre; olay tarihinde sanığın temin ettiği av tüfeğiyle katılanın oğulları ile birlikte kaldığı konutun bahçe kısmına giderek elindeki suçta kullanılan av tüfeğiyle beklemeye başladığı ve evin bahçesindeki brandanın arkasında saklandığı, katılanın dışarı çıkmasını beklediği, katılanın saat 06.00 sıralarında bahçeye çıktığı esnada sanığın av tüfeğini katılana doğrultarak brandanın arkasından çıktığı, sanığın elindeki av tüfeğini hedef gözeterek doğrulttuğu, katılanın sanığın
kendisine zarar vermesini önlemek için sanığın üzerine gittiği ve boğuştukları, sanığın katılanın göğüs bölgesine doğru ateş etmek istediği ancak katılanın boğuşmak sureti ile buna karşı koyduğu bu sırada katılanın bacağından yaralanmış olduğu, katılanın yaralanmasına rağmen sanığın halen eylemini devam ettirmeye çalıştığı, bacağından yaralanan katılanın ise sanığı engellemek adına boğuşmaya devam ettiği, bu sırada silah sesini duyması üzerine katılan ... sanığın müşterek çocuklarının dışarıya çıkıp sanığın elindeki silahı aldıkları ve mağdurun sağ diz altında oksipital bölgeye doğru yaşamını tehlikeye sokmayacak ve basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde yaralandığı olayda;
1-Muğla Adli Tıp Şube Müdürlüğünün 07.03.2018 tarih ve 87395799-103-2018/479 sayılı raporunda "sağ bacak arkada 2 ve 4 cm"lik ve 5 adet 0,5 cm"lik iyileşmiş eski yara nedbeleri, aksayarak yürüme, sağ bacakta hareketle ağrı ve hassasiyet tespit edildiği"nin belirtilmesine rağmen bu kısıtlılık ve duyu kaybının organ ve duyu işlevinin sürekli zayıflaması veya yitirilmesi nitileğinde olup olmadığı konusunda 18 ay sonra görüş bildirileceği anlaşılmakla; mağdura ait tüm tedavi evrakının Muğla Adli Tıp Şube Müdürlüğüne gönderilerek, yaralanmanın duyu ve organlardan birinin işlevinin sürekli zayıflaması ya da yitirilmesine neden olup olmadığı, hususlarında rapor aldırılması ve sonucuna göre; TCK 35. maddesinde yer alan teşebbüs hükümlerinin tayin edilmesi yerine yetersiz rapor esas alınarak yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri doğrultusunda sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı olup mağdur vekilinin temyiz itirazları bu sebeple yerinde görüldüğünden hükmün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak BOZULMASINA, 05/03/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.