Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/8639 Esas 2014/1788 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/8639
Karar No: 2014/1788
Karar Tarihi: 28.01.2014

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/8639 Esas 2014/1788 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Gaziantep 1.Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık taksirle öldürme suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, sanık müdafii tarafından temyiz edilmiştir ve Yargıtay 12. Ceza Dairesi, yapılan yargılama ve delillerin incelenmesi sonucunda, mahkemenin kusursuz olduğuna ve suçun maddi unsurunun oluşmadığına dair itirazlarını reddetmiştir. Buna rağmen, mahkemenin TCK'ın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verirken takdir hakkını kullanması gerektiği, dosya kapsamına göre tali kusurlu ve sabıkasız olan sanığın ölenlerin zararlarını gidermiş olması hakkında herhangi bir şikayet bulunmaması ve yargılama sürecindeki davranışları gözetilmeksizin adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesinin hukuka aykırı olduğu belirtilmiştir. Ayrıca, taksirli suçlar açısından TCK'ın 61/1. maddesinin (f) ve (g) bendi ve (b) bendindeki gerekçelerin göz önünde bulundurulmaması da mahkeme kararının bozulmasına sebep olmuştur.
Kanun maddeleri:
- TCK 50. madde
- TCK 50/4 maddesi
- T

12. Ceza Dairesi 2013/8639 E. , 2014/1788 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname no : 12 - 2012/38254
Mahkemesi : Gaziantep 1.Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 24.10.2011
Numarası : 2010/321-2011/387
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sanığın kusursuz olduğuna, suçun maddi unsurunun oluşmadığına ve teşdide ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1.) TCK"nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, dosya içeriğine göre; tali kusurlu ve sabıkasız olan sanığın ölenlerin zararlarını gidermiş olması hakkında herhangi bir şikayet bulunmaması gibi olumlu kişilik özellikleri ve yargılama sürecindeki davranışları gözetilmeksizin yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile TCK"nın 50/4 maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmemesine karar verilmesi,
2.) Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından TCK"nın 61/1. maddesinin (f) bendinde yer alan ""failin kasta dayalı kusurunun ağırlığı"", (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" ve (b) bendinde yer alan ""suçun işlenmesinde kullanılan araçlar"" gerekçesine dayanılmayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 28.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.