MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 04/02/2014 gününde verilen dilekçe ile kasten yaralama ve iftira nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 12/11/2015 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kasten yaralama ve iftira nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dosyasında yer alan bilgi ve belgelerin incelenmesinde; dava dilekçesinin davalı ...’na tebliğ edilemediği, adı geçenin bilinen adresinde bulunamama sebebi araştırılmadığı gibi Tebligat Kanunu"nun 21. maddesinin 2. fıkrasına göre de tebliğ işlemi yapılmadığı anlaşılmaktadır. Bu nedenle davalı ... duruşmalara katılamamış ve cevap dilekçesi sunamamıştır. Adı geçen, temyiz dilekçesinde, tarafına usule uygun tebligat yapılmadığını, gerekçeli kararın kendisine tebliği ile yargılamadan haberdar olduğunu savunmuştur.
Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 27. maddesi “Davanın tarafları, müdahiller ve yargılamanın diğer ilgilileri, kendi hakları ile bağlantılı olarak hukuki dinlenilme hakkına sahiptirler. Bu hak; yargılama ile ilgili olarak bilgi sahibi olunmasını, açıklama ve ispat hakkını, mahkemenin, açıklamaları dikkate alarak değerlendirmesini ve kararların somut ve açık olarak gerekçelendirilmesini, içerir.” hükmünü düzenlemektedir.
Öte yandan Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi ve Anayasa Mahkemesi, yargılamanın "çelişmeli" olması ve taraflar arasında "silahların eşitliği"ne riayet edilmesi gerektiğini, bu ilkelerin hakkaniyete uygun yargılanmanın temel unsurları olduğunu kabul etmektedir (AİHM: Rowe ve Davis/Birleşik Krallık [BD], B. No: 28901/95, 16/2/2000, § 60; Feldbrugge/Hollanda, B. No: 8562/79, 29/5/1986, § 44; JJ/Hollanda, B. No: 9/1997/793/994, 27/3/1998, § 43; Vermeulen/Belçika, B. No: 19075/91, 20/2/1996, § 33; AYM: Yaşasın Aslan, B. No: 2013/1134, 16/5/2013, § 32; Yüksel Hançer, B. No: 2013/2116, 23/1/2014, § 19). Adil yargılanma hakkının unsurlarından olan silahların eşitliği ilkesi, davanın taraflarının usul hakları bakımından aynı koşullara tabi tutulması ve taraflardan birinin diğerine göre daha zayıf bir duruma düşürülmeksizin iddia ve savunmalarını makul bir şekilde mahkeme önünde dile getirme fırsatına sahip olması anlamına gelmektedir. Silahların eşitliği ilkesinin tamamlayıcısı olan çelişmeli yargılama ilkesi ise taraflara, dava dosyasındaki belgeler hakkında bilgi sahibi olma ve yorum yapma hakkını tanımayı, bu nedenle tarafların yargılamanın bütününe aktif olarak katılmasını gerektirmektedir. Bu anlamda taraflara delillere karşı çıkma imkânı verilmemesi, yargılama faaliyetinin hakkaniyete aykırı hâle gelmesine neden olabilecektir.
Somut olayda, dava dilekçesinin ve ön inceleme tensip tutanağının usulüne uygun olarak tebliğ edilememesi nedeniyle davalı ...’nun savunma hakkı kısıtlanmıştır. Mahkemece, adı geçen davalı adına usulüne uygun tebligat yapılarak taraf teşkili sağlanıp davalıya süre verilmek suretiyle savunmasını sunabilme, delillerini bildirebilme imkânı sağlandıktan sonra karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle davalı ... yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer davalıların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına ve davalı ..."ndan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 05/02/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.