Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/27044 Esas 2014/1767 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname no : 12 - 2013/10964
Mahkemesi : Hakkari Ağır Ceza Mahkemesi
Tarihi : 19/07/2012
Numarası : 2011/98 – 2012/314
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat

Davacıların tazminat taleplerinin kısmen kabulüne ilişkin hükümler, davalı vekili ve davacılar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Davaya dayanak olan Diyarbakır 3. Devlet Güvenlik Mahkemesinin 1994/591 Esas - 1995/506 Karar sayılı beraat hükmünün, 19.10.1995 tarihinde davacıların ve müdafinin yokluğunda verildiği, bu karara karşı davacılar tarafından temyiz yoluna gidilmediği gibi davacılar aleyhine temyiz yoluna da gidilmediğinin anlaşılmasının karşısında davacılar açısından hükmün kesinleşme tarihinin 27.10.1995 olarak kabulüyle yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre; davacılar vekilinin tazminat miktarlarına, beraat ettiği dosyadaki vekalet ücretinin de ödenmesi gerektiğine ve eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna, davalı vekilinin tazminat miktarlarına, faize ve kendileri lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dava, 466 sayılı Kanun hükümlerine dayalı tazminat istemine ilişkin olup; Ceza Genel Kurulunun 23/03/2010 tarih ve 2009/256 Esas - 2010/57 sayılı kararında 466 sayılı Kanunun 2. maddesindeki üç aylık sürenin başlangıcı için 21/04/1975 tarih ve 3-5 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararına atıf yapılarak kesinleşen beraat hükmünden davacının haberdar olmasının arandığı, adı geçen kararda tazminat davasının ne zamana kadar açılması gerektiğine dair bir açıklama bulunmadığı, bu itibarla Borçlar Kanununun 60. Maddesi gereğince değerlendirme yapılması gerektiği ve haksız fiilin veya zarar ziyanı doğuran olayın vukuundan itibaren her halde 10 yıl geçtikten sonra zamanaşımının gerçekleşeceği kabul edilmekle, kanun dışı yakalanan veya tutuklananlar bakımından ceza davasının kesinleşmesinden itibaren 10 yıl dolduktan sonra 466 sayılı Kanuna göre tazminat istenemeyeceği anlaşılmakla, incelemeye konu olan dosya kapsamına göre kesinleşmiş beraat hükmünün davacılara tebliğ edildiğinin anlaşılmaması ve tazminat davasına dayanak teşkil eden mahkeme dosyasının içeriğine göre davacılar hakkındaki beraat hükmünün 27.10.1995 tarihinde kesinleştiği, davacılar Salman Özkan ve Mirza Mehmet Karakurt için dava 21.03.2011 tarihinde açıldığından, davanın süre yönünden reddine dair karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile kısmen kabulüne karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin davanın süresinde açılmadığına ilişkin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince, isteme uygun olarak, BOZULMASINA, 28.01.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.