Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm kusur, nafakalar, manevi tazminat yönünden  temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Türk Medeni Kanununun 166/1-2 maddesi uyarınca; boşanma kararı verilebilmesi için evlilik birliğinin, ortak hayatı sürdürmeleri eşlerden beklenmeyecek derecede temelinden sarsıldığının sabit olması gerekir. Oysa dinlenen davacı tanıklarının sözlerinin bir kısmı  Türk Medeni Kanununun 166/1 maddesinde yer alan temelinden sarsılma durumunu kabule elverişli olmayan beyanlar olup, bir kısmı ise, sebep ve saiki açıklanmayan ve inandırıcı olmaktan uzak izahlardan ibarettir. Bu itibarla davanın reddi gerekirken delillerin takdirinde hataya düşülerek yetersiz gerekçe ile boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır. Ancak bu yön temyiz edilmediğinden bozma sebebi yapılmamış yanlışlığa işaret olunmakla yetinilmiştir.
2-Temyize hasren yapılan incelemeye gelince;
a-İştirak nafakasının içerisinde, barınma, giyinme, beslenme, eğitim, ulaşım gibi zaruri giderler bulunmaktadır. Mahkemece bu yön gözetilerek, uygun miktarda; dava tarihinden hükmün kesinleşmesine kadar tedbir, hükmün kesinleşmesinden itibaren ise iştirak nafakasına hükmedilmesi gerekirken infazda karışıklık yaratacak şekilde (HUMK. 388. m.) eğitim ve sağlık giderleri ayrık tutularak hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.
b-Davacıdan kaynaklanan ve davalının kişilik haklarına saldırı teşkil eden bir olayın varlığı kanıtlanamamıştır. Türk Medeni Kanununun 174/2. maddesi koşulları gerçekleşmediğinden manevi tazminat isteğinin reddi gerekirken yazılı şekilde kabulü de isabetsizdir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün; 2/a-b bentlerinde yazılı nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre nafaka miktarına ilişkin temyiz talebinin incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere  oybirliğiyle karar verildi.  07.05.2009 (Prş.)