Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2020/8456 Esas 2022/3537 Karar Sayılı İlamı

İhbarname No : KYB - 2020/74740

Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan sanık ...'nun, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 245/1. ve 52. maddeleri gereğince 3 yıl hapis ve 100,00 Türk Lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına dair Trabzon 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/04/2019 tarihli ve 2018/51 Esas, 2019/301 sayılı Kararını kapsayan dosyası ile ilgili olarak;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 168. maddesinde yer alan "(1) Hırsızlık, mala zarar verme, güveni kötüye kullanma, dolandırıcılık, hileli iflâs, taksirli iflâs (…)(1) suçları tamamlandıktan sonra ve fakat bu nedenle hakkında kovuşturma başlamadan önce, failin, azmettirenin veya yardım edenin bizzat pişmanlık göstererek mağdurun uğradığı zararı aynen geri verme veya tazmin suretiyle tamamen gidermesi halinde, verilecek cezanın üçte ikisine kadarı indirilir. (2) Etkin pişmanlığın kovuşturma başladıktan sonra ve fakat hüküm verilmezden önce gösterilmesi halinde, verilecek cezanın yarısına kadarı indirilir..." şeklindeki düzenleme nazara alındığında, somut olayda müştekinin 30/04/2019 tarihli celsede alınan beyanında, kendi hesabına 500,00 Türk Lirası yatırıldığını, herhangi bir zararı kalmadığını ve bu sebeple sanıktan şikayetçi olmadığını belirtmesi karşısında, kovuşturma aşamasında mağdurun zararının tamamen giderilmiş olduğu anlaşılmakla, sanık hakkında 5237 sayılı Kanun'un 168/2. maddesi gereğince etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeyerek fazla ceza tayin edilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 13.08.2020 gün ve 2020-9916 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 15.09.2020 gün ve KYB - 2020/74740 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Her ne kadar UYAP sisteminden alınan güncel nüfus kaydına göre hükümlü ...’nun hükümden sonra 11.12.2020 tarihinde öldüğü anlaşılmış ise de, kesinleşen hükümden sonraki değişiklikler kanun yararına bozma gerekçesi yapılamayacağından mahallince değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Mağdurun yargılama aşamasında 30.04.2019 tarihli celsede alınan beyanında, kendi hesabına 500,00 Türk lirası yatırıldığını, herhangi bir zararı
kalmadığını ve bu sebeple sanıktan şikayetçi olmadığını belirtmesi karşısında, 5237 sayılı Türk Ceza Kanun’un 245/5. maddesinde yer alan “Birinci fıkra kapsamına giren fiillerle ilgili olarak bu Kanunun malvarlığına karşı suçlara ilişkin etkin pişmanlık hükümleri uygulanır.” şeklindeki düzenleme yollamasıyla anılan Kanun’un 168/2. madde ve fıkrası gereğince cezanın indirilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde fazla ceza tayini,
Yasaya aykırı ve Adalet Bakanlığı'nın Kanun Yararına Bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının ihbarname içeriği bu itibarla yerinde görüldüğünden Tarbzon 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 30.04.2019 tarihli ve 2018/51 Esas, 2019/301 Karar sayılı Kararının CMK.nın 309/4-d. maddesi uyarınca BOZULMASINA, hükümden 4. fıkranın çıkartılmasına ve hükmün TCK.nın 245/1. maddesinin uygulamasından sonra gelmek üzere, "sanığın şikayetçinin zararını kovuşturma aşamasında karşılaması nedeniyle cezasından TCK.nın 168/2. maddesi uyarınca 1/2 oranında indirim yapılması sonucunda 1 yıl 6 ay hapis ve 2 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, TCK.nın 52/2. maddesi uyarınca 2 gün adli para cezasının günlüğü 20 TL den paraya çevrilmesi sonucunda 40 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmesine, infazın bu şekilde yapılmasına, dosyanın Adalet Bakanlığına gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 01.03.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.