Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2014/601 Esas 2014/5029 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı Hazine tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı ... Yönetimi, 12.04.2012 tarihli dava dilekçesi ile, dava konusu ... İlçesi, ... Köyü 1716 parsel sayılı taşınmazın tapuda davalılar adına kayıtlı olduğunu ve beyanlar hanesinde Hazine lehine (2/A) ve (2/B) şerhi bulunduğunu, taşınmazın 13/10/1998 tarihinde ilân edilerek kesinleşen orman tahdit sınırlarının kısmen içinde kaldığını ileri sürerek, tahdit içinde kalan kısmının tapu kaydının iptali ve orman niteliğiyle Hazine adına tescili ve davalıların elatmasının önlenmesi istemiyle dava açmıştır.
Mahkemece; davanın kabulüne, ... İli, ... İlçesi, ... Köyü, 1716 parsel sayılı taşınmazın, krokide (A2) ile işaretli 18,31 m2, (B2) ile işaretli 37,63 m2 ve (B3) işaretli 8,65 m2"lik kısımlarının tapu kaydının iptali ile, orman vasfıyla Hazine adına tapuya kayıt ve tesciline, davacı tarafın, Hazine yönünden talebi konusuz kalması nedeniyle esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına, davacının elatmanın önlenmesi talebinin reddine karar verilmiş, hüküm davalı Hazine tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, kesinleşen orman tahdit hattı içerisinde kalan taşınmazın tapu kaydının iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde 13.10.1998 - 13.04.1999 tarihleri arasında ilânı yapılarak kesinleşen orman kadastrosu bulunmaktadır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından kesinleşmiş orman kadastro haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan uygulama ve araştırma sonucunda çekişmeli taşınmazın temyize konu (A2), (B2) ve (B3) ile işaretli bölümlerinin orman tahdit hattı içerisinde kalan yerlerden olduğu ve davanın açıldığı tarihte, tapu kaydında lehine şerh bulunan Hazinenin kanunî hasım olduğu anlaşıldığına ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince harç alınmasına yer olmadığına 05/05/2014 gününde oy birliği ile karar verildi.