Dolandırıcılık - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/31309 Esas 2016/2343 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/31309
Karar No: 2016/2343
Karar Tarihi: 03.03.2016

Dolandırıcılık - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/31309 Esas 2016/2343 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar, bir aracı sahte belgelerle kiralayarak daha sonra sahte vekaletname ile satışını gerçekleştirdikleri gerekçesiyle dolandırıcılık suçu ile suçlanmıştır. Mahkeme, sanıkların dolandırıcılık suçu nedeniyle cezalandırılmasına karar verirken, resmi belgede sahtecilik suçu açısından hükümlerinin geri bırakılmasına karar vermiştir. Ancak sanık tarafından bu karara yapılan temyiz sonucunda, sahtecilik suçu nedeniyle verilen hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleştiği, dolayısıyla bu konuda temyiz olanağının olmadığı tespit edilmiştir. Ayrıca sanıkların dolandırıcılık suçu nedeniyle verilen hükümlerine yönelik yapılan temyizde de görevsizlik kararında hata olduğuna karar verilmiştir. Bu nedenle hükümler bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK 157/1, 50/1-a, 52/2-4, 53/1 (dolandırıcılık suçu), TCK 158/1-d (nitelikli dolandırıcılık suçu).

15. Ceza Dairesi 2013/31309 E. , 2016/2343 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : 1-Sanık ... hakkında:
a- TCK"nın 157/1, 50/1-a, 52/2-4, 53/1 maddeleri uyarınca mahkumiyet
b-Resmi belgede sahtecilik suçundan: Hükmün açıklanmasının geri bırakılması
2-Sanık ... hakkında; TCK"nın 157/1, 50/1-a, 52/2-4, 53/1 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler sanık ... müdafii ve sanık ... tarafından yine sanık ... hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında tayin olunan cezaların nevi ve miktarı itibariyle sanık ... müdafiinin duruşma isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 318. maddesi gereğince reddine karar verilerek yapılan incelemede;
1- Sanık ... hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan karara yönelik olarak yapılan temyiz talebinin incelenmesinde;
5271 Sayılı CMK"nın 231.maddesine göre verilen ve davayı sonuçlandırıcı nitelikte olmayan "hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına" ilişkin karara karşı aynı kanunun 231/12. maddesine göre itiraz yolu açık olup temyiz olanağı bulunmadığı, sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara karşı sanığın yaptığı itiraz üzerine, ... Ağır Ceza Mahkemesinin yaptığı inceleme sonucunda verdiği ret kararı ile verilen hükmün kesinleştiği anlaşıldığından, sanığın, temyiz isteminin, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2- Sanıklar hakkında dolandırıcılık suçundan kurulan hükümlere yönelik olarak yapılan temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanıkların, katılan ..."a ait olan araç kiralama işyerinden ...kimlik bilgilerini taşıyan sahte sürücü belgesi ibraz ederek araç kiralama sözleşmesi ile ... plakalı aracı kiraladıkları, sonrasında sahte vekaletname çıkartarak söz konusu aracı katılan ..."a sattıkları bu şekilde üzerlerine atılı suçu işlediklerinin iddia edildiği olayda, sanıkların eylemlerinin, 5237 sayılı TCK’nın 158/1-d maddesinde düzenlenen “kamu kurum ve kuruluşlarının araç olarak kullanılması suretiyle” nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delilleri takdir ve tartışmanın üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekirken yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanık ... müdafii ve sanık ..."nın temyiz itirazları yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesine istinaden uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, aynı kanunun 326/son madde hükmü uyarınca ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkın gözetilmesine, 03.03.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.