Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1-son, 50/4-1a, 52, 52/4, 53/6. maddeleri gereğince mahkûmiyet, sürücü belgesinin geri alınması

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanlar vekilinin duruşmalı inceleme isteminin, hükmedilen cezanın adli para cezası olması nedeniyle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 318 ve 5271 sayılı CMK"nın 299. maddeleri gereğince reddine karar verilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, hatır taşıması yaptığına, eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiğine, katılanlar vekilinin, olayda sanığın tamamen kusurlu olduğuna, sanık hakkında TCK"nın 85/2. maddesi uyarınca ceza tayini yerine, eksik inceleme ile aynı Kanun"un 85/1. maddesi uygulanarak eksik ceza verildiğine ve takdiri indirim uygulanmasının hatalı olduğuna ilişkin diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan ""failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2) Sanık hakkında hükmedilen 1 yıl 8 ay hapis cezası, 5237 sayılı TCK"nın 49/2. maddesi gereğince uzun süreli hapis cezası olduğundan, TCK"nın 50/4-1a, 52/2. maddeleri gereğince adli para cezasına çevrilmesi yerine, sadece 50/4-1a, 52.. maddelere göre çevrilmesi ile taksitlendirme sırasında ödenmeyen para cezasının hapis cezasına çevrileceğinin belirtilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddelerine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olduğundan, hüküm fıkrasının 1. bendinde yer alan “sanığın amacı,” ibaresinin gerekçeden çıkartılması, 3. bendinde yer alan "TCK. 50/4 TCK.50/1-a ve TCK. 52." ibaresinin "5237 sayılı TCK"nın 50/4-1a, 52/2." olarak değiştirilmesi, 4. bentteki "tahsil edileceğinin" ibaresinden sonra gelmek üzere "ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.