Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/2728 Esas 2021/7871 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : İstinaf başvurusunun esastan reddi


Davacının tazminat talebinin kısmen ilişkin hükme yönelik, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 06.10.2017 tarihli, 2017/2332 Esas, 2017/2203 Karar sayılı " istinaf başvurusunun esastan reddine " ilişkin karar davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Davalı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 41.530 TL olduğu ve uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçu kapsamında 14.12.2014 – 11.04.2016 tarihleri arasında 1 yıl 3 ay 28 gün süre ile çekici ve dorsesine el konulan davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 21.623,20 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
Davalı vekilinin temyizinin katılma yolu ile yapılmadığı dikkate alınarak,6100 sayılı HMK’nın 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanun"un 42. maddesi ile değişik 362. maddesinin 1/a bendinde yer alan temyiz sınırı ve hükmedilen tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle, davalı vekilinin temyiz istemin CMK"nın 298. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE;
2- Davacı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Tazminat talebinin dayanağı olan Mersin 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/48 Esas – 2015/482 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacıya ait çekici ve dorseye uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçu kapsamında 14.12.2014 – 11.04.2016 tarihleri arasında 1 yıl 3 ay 28 gün süre ile el konulduğu gerekçesi ile 170.000 TL maddi tazminatın el koyma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 21.623,20 TL maddi tazminatın del koyma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine davacı vekili ve davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacıya ait çekici ve dorseye 14.12.2014 – 11.04.2016 tarihleri arasında el koymadan kaynaklı davacının uzun süre aracını kullanamaması nedeniyle uğradığı kazanç kaybının aracın uluslararası taşımacılıkta kullanılıp kullanılmadığının hususu da araştırılarak belirlenip bu bedelden, bakım, yakıt, amortisman gibi giderlerin düşülmesi suretiyle, net kazanç kaybı tespit edilerek, sonucuna göre karar verilmesi gerektiği gözetilmeden davacının vergi beyannameleri ve ticari defterlerine dayanılarak düzenlenen eksik bilirkişi raporuna dayanılarak yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 06.10.2017 tarihli, 2017/2332 Esas, 2017/2203 Karar sayılı "istinaf başvurusunun esastan reddine" dair hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2. madde ve fıkrası uyarınca BOZULMASINA; bozma kararı doğrultusunda işlem yapılmak üzere 5271 sayılı CMK"nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 8. maddesi ile değişik 304/2. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Mersin 6. Ağır Ceza Mahkemesi"ne; kararın bir örneğinin de Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesi"ne iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na GÖNDERİLMESİNE; 15.11.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.