MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceği hükümde gözetildiğinden tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
21.04.2006 tarihli teşhis tutanağında 06.10.1934 doğumlu olan müştekinin verdiği eşkal bilgileri doğrultusunda eşkal tespit programı ile tespit edilen fotoğrafların gösterilmesi üzerine, 02.01.2004 tarihinde memura mukavemet suçundan hakkında işlem yapılan sanığa benzettiğini, 15.02.2008 tarihli duruşmada da gördüğü sanığı tereddütsüz şekilde teşhis ettiğini beyan ettiğinin anlaşılması ve mahkemece, müştekinin duruşmadaki beyan ve teşhisi dışında başka bir delilin elde edilememesi üzerine müştekinin duruşmadaki teşhis ve beyanı doğrultusunda sanığın hükümlülüğüne karar verilmesinden sonra, dosyanın temyiz aşamasında iken müştekinin onaylı 23.09.2011 tarihinde gönderdiği dilekçede açıkça duruşmada teşhis ettiği, kendisine sarılıp hal hatır sorduğu sırada cebindeki parasını özel beceri ile çekip alan kişinin sanık olmadığını beyan etmesi karşısında; sanığın suçu işlediği konusunda şüphe oluştuğundan, müştekinin duruşmadaki beyanı ile dilekçesindeki açıklaması arasındaki çelişkinin giderilerek sanığın hukuki durumunun yeniden değrlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 22.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

MUHALEFET ŞERHİ

Müştekinin, yolda yürürken huzurdaki sanığın birden karşısına çıkıp “nasılsın iyi misin seni özledim” diyerek sarıldığını ve daha sonra ayrıldığını, biraz yürüdükten sonra cebinden 365 TL"sinin çalındığını fark ettiğini, poliste fotoğrafından tanıdığını, açıkça tereddüt geçirmeden huzurda gördüğü sanığın parasını çalana kişi olduğunu ve vicdan sahibi birisi olarak kimseye iftira etmediğini beyan ettiği, bu beyanının mahkemece de inandırıcı bulunması üzerine mahkumiyet kararının verildiği, müştekinin hüküm tarihinden itibaren üç buçuk yıl sonra eylemi gerçekleştirenin sanık olmadığına dair dilekçesinin inandırıcılıktan uzak olup, yüz yüze yargılama ilkesi gereğince sanığa iftira atması için hiçbir neden bulunmayan müşteki ile sanığı dinleyip değerlendirdikten sonra hüküm tesis eden hakimin vicdani kanaati doğrultusunda tesis edilen usul ve yasaya uygun mahkeme kararının onanması düşüncesinde olduğumuzdan sayın çoğunluğun kararına katılmıyoruz.